Dinlediğimiz müzikten giydiğimiz kıyafetlere, konuşma tarzımızdan davranışlarımıza kadar her şey sanki içi boşaltılmış, dışı süslerle bezenmiş birer kabuğa dönüşmüş durumda. Bu hal, içi boş ama dışı parlak bir paketi andırıyor. Ne acıdır ki, bu durum birçok kişiyi rahatsız etmiyor. Fakat bir kısmımız, artık bu gidişattan endişe duymaya başladı. Belki de farkına varmakta geç kaldık.

Özgürlüğün adı “aşırı kendine güven”, modern giyinmenin adı “moda diye adlandırılan kıyafeti giymek”, düzgün görünmenin adı ise “abartılı süslenmek” olmuş. Kadın ve erkek rolleri, özünden uzaklaşmış. Toplum yapımız hızla değişiyor, hatta yozlaşıyor. İnsanlar, bulundukları konumdan farklı, daha “elit” görünme çabasıyla gerçek kimliklerinden uzaklaşıyorlar.

Sanal dünyada sürekli mutluymuş gibi davranmak da bu sahte tablonun bir parçası. Oysa gerçek hayatta insan ne hep mutlu olabilir ne de hep mutsuz. Yaşam; inişleri, çıkışları, sevinçleri ve acılarıyla bütündür.

Ne var ki, sosyal medyanın olumsuz etkisi altında, birçok kişi kendi gerçekliğinden kopup sanal bir kimlik inşa ediyor. Para, adeta tapınılan yeni bir değer haline geldi. Her şeyin onunla < edileceği sanılıyor. Elbette para, hayatımızı idame ettirebilmek için gerekli; ancak tek odak haline geldiğinde, insanı insan yapan tüm değerleri yok ediyor. Özellikle gençlerimiz arasında bu durum tehlikeli bir hâl almış durumda.

Yaşamadıkları hayatlara özenen,........

© Sonsöz