Oldukça kalabalık, çok büyük, çok geniş bir aile düşünün. Aynı ve çok büyük bir evde yaşıyorlar. Çok sayıda genç ve ileri yaşta insan var. Kadın ve erkekler arasında öğretmen var, gazeteci var, yazar var, mimar, mühendis var, avukat var, yargıç-hakim var, savcı var, bakan var, milletvekili var, bilim insanı, doktor var, asker var, polis var, sanatçı, sporcu, iş insanı var, çalışan var, işçi veya memur, din görevlisi, emekli var, araba sürücüsü var, pilot var, ayrıca çok da işsiz. Sendika, vakıf, kooperatif, dernek, federasyon, konfederasyon, oda, baro başkanı var. Dahası, Başbakan var, Cumhurbaşkanı var, Devlet Başkanı var. Yasama, yürütme, yargı, denetleme ve değerlendirme mutlaka güçler ayrılığına ve olabildiğince dengeye dayalıdır.

Bu kadar kalabalık, büyük aile varsa, çocuk olmaz mı, öğrenci olmaz mı, genç olmaz mı, bedensel, işitsel veya zihinsel engelli diye tanımlanan farklı insanlar olmaz mı, hasta veya kaza kurbanı olmaz mı, elbette olur.

Oldukça kalabalık olarak düşünmenizi önerdiğim bu aile içinde, yüz yüze ve göz göze iletişim, demokrasi, adalet, sevgi, dostluk, güven ve güvenliğin azaldığını görmek ve yaşamak ister misiniz? Hiç yakışır mı, ayıp değil mi?

Bu kadar kalabalık bir ailede, bazı büyükler, kadın veya erkek, aynı soydan geldiğinizi düşünerek, hepinizin aynı görüşte, aynı dinsel inançta, aynı

© Sonsöz