"Tarih, savaş makineleriyle değil, sanatıyla hatırlanır."

James Rosenquist

Gültekin Serbest, ressam. Tablolarında bize tarihin yanında, mitolojiyi, doğayı ve kentleri yansıtıyor.

Üren ve Ayaz

Eşref Üren ve Mustafa Ayaz.

Türk resminin unutulmaz, iki eğitim kökenli ressamı.

Üren ile ilkokulda, Ayaz ile üniversitede beraber olma şansına sahip olduysanız başınıza talih kuşu veya omzunuza resim ecesi konmuş benzetmesi abartı olmaz!

Son tablosu (Beyazlar İçinde, çap 90 cm/TÜAB), atölyesinde yapım aşamasında ve bitmiş haliyle…

Kurtuluş ve Eşref Üren

Küçük Gültekin, Kurtuluş İlkokulu’nda okumuş. Okul, o zamanlar yeni yapılmış Kurtuluş Parkı’nın hemen karşısında. Beden eğitimi derslerinde koşu için öğretmenleri onları parka götürüyor.

“Hiç unutmam, dersimiz Cuma günleriydi” diye anlattı. Parka gidip koşuyorlarmış. Bizim Küçük Gültekin de sporu seviyor, parkta koşmak pek hoşuna gidiyormuş. Yine bir derste koşarken yaşlı bir adamın oturup resim yaptığını görmüş. Resim merakı spor hecesini yenmiş! Varsın arkadaşları koşsun, o durmuş! Oturmuş kaldırım taşına başlamış seyretmeye. Ders bitene dek seyretmiş. O günden sonra beden eğitimi derslerini iple çeker olmuş!

Yaşlı adamın Küçük Gültekin’i fark etmesi uzun sürmemiş. Yanına çağırmış. Küçük Gültekin artık adamın yanı başında resmim yapmasını seyretmeye devam etmiş. Tüm yıl boyunca…

O yaşlı adamın, Bedri Rahmi’nin tanımlamasıyla ‘Türk resminin ana direklerinden biri’ olan Eşref Üren, yapılmasına şahit olduğu resimlerinse ‘Kurtuluş Parkı Peyzajları’ adıyla önemli koleksiyonlarda olduğunu öğrenmesi yıllar sonra olmuş...

Küçük Gültekin’in tabureye oturup Büyük Usta resim yapmasını seyrettiği yıla, 1966 yılına........

© Sonsöz