Hayat, göz açıp kapayıncaya kadar geçen anların toplamı. Kimileri için bu anlar sadece hatıralardan ibaretken, kimileri içinse zamanın içinden çekip çıkardıkları, yeniden yorumladıkları, anlam yükledikleri birer görsel hikâye. İşte fotoğraf tam da burada devreye giriyor; anı yakalamanın ötesinde, onu hissettirmek için.
Bazı anlar vardır; gözümüzle görsek bile fark etmeyiz. Sokakta yere düşen bir yaprak, yağmur sonrası pencerede süzülen bir damla, metroda yorgunluğunu gözlerinden okuyabildiğimiz bir yolcu… Hayatın içinde kaybolan bu küçük detaylar, aslında bize hayatın kendisini anlatır. Fotoğraf, bize unuttuğumuz şeyleri hatırlatır.

Fotoğraf Bir Anı Dondurmak mı, Yoksa Bir Anı Özgür Bırakmak mı?

Fotoğraf, sandığımız gibi bir anı dondurmak değildir. O anı, zamandan çekip çıkararak ona yeni bir anlam kazandırmaktır. Bir çocuğun gözlerindeki ışığı, yaşlı bir çiftin ellerindeki yılları, sokağın yalnızlığını ya da kalabalığını… Bazen de insanın kendisini…
Her fotoğrafın bir ruhu vardır. Bir kare, sadece ışık ve gölgelerden oluşmaz. İçinde bir duygu, bir anlam, bir hikâye taşır. Fotoğraf........

© Sonsöz