Kitabı bitirip bilgisayarımın karşısına oturduğumda parmaklarımı bir süre klavyenin tuşlarına dokunduramadım. Nereden başlayacağıma karar veremedim. Kitaptaki konuların hangi yanını yazsam diğer yanı eksik kalacaktı. Yaklaşık beş yıldır yazın alanındaki dostlarımın, arkadaşlarımın kitapları ve diğer okuduğum kitaplar hakkında düşüncelerimi yazıyorum. Çok kıymetli kitaplar okudum. Tanıdığım yazarlarından beklemediğim kadar güzel ve yazarına yakıştıramadığım kadar yavan kitaplar da okudum.

“ÇALIYAKASINDA BİR KÖY/TAHTACIÖRENCİK” Kitabının yazarı; dostum, abim, öğretmen emeklisi, şair yazar Bayram Atakul’un daha önceki kitaplarını okumuştum her biri kendi dalında bir şaheserdi ama “ÇALIYAKASINDA BİR KÖY/TAHTACIÖRENCİK” kitabında; Beni ben eden ideolojimi, köyümü, bugüne kadar yaşadıklarımı, öğretmenlerimi, akraba ilişkilerimi, yoksulluk çektiğimiz günleri, mücadele günlerimi velhasılıkelam, yaşamım baştan sona kısa metraj film gibi gözlerimin önünden geçti. Başka zamanlarda kırk yıl düşünsem aklımın ucundan geçmeyecek anılarım hafızamda canlandı. En çok da yoksulluk ve mücadele yıllarım…

Şair bir öğretmenden de bu beklenirdi. Kitabın oluşmasında; birçok söyleşiden, konudan ve yaşanmışlıklardan temizleyerek/arındırarak/sadeleştirerek… kitap haline getirmek her babayiğidin harcı değildir. (En azından benim değil) konuların dizilimi, şiirlerin devam eden konularla örtüştürülmesi ve fotoğraflar harika bir kurgunun ve zekânın ürünü olmuş.

Kitabın tamamının üretim ve okuyucuya ulaşmasının bende bıraktığı izi tanımlamam gerekirse; Doğum sancısı çeken bir canlının doğum sonrası tüm acılarını unutmasında yaşadığı rahatlama ve aldığı sonuçla mutlu olması gibi düşünebiliriz. Bu, tüm güzellikleri doğuran toprak da olabilir, doğada tek başına doğuran bir hayvan da olabilir, Anadolu’nun ücra bir köşesinde tarlada, ahırda ya da bağ, bahçe yolunda doğuran bir kadın da olabilir. Üretim sancısı ve başarmanın mutluluğu/onuru.

Kitabın konusu iki başlık halinde açıklanabilir. Bir tanesi ülkemizin içinde bulunduğu politik durum, diğeri de yerel yaşam.

Birincisi: Geçmişte, Köy Enstitülerini kapatarak eğitime vurulan darbenin amacı ve günümüze gelindiğinde ÇEDES, projesinin tamamlayıcı darbe olması bilinçli bir aklın ürünü olarak kitapta yerini alması, ikincisi ise: Dudu/Hülya’nın, köyde okuyan ilk kız çocuğu olmasıyla, kendi adına zincirleri kırması........

© Sonsöz