Her yıl, binlerce çocuk bu zorlu sürece adım atarken, aslında onların yanında sessiz bir şekilde sınava giren birileri daha var: Anne babalar.
Çocuklarımızın geleceklerine yön verecek bu sınavlar, sadece akademik bilgiyle değil, psikolojik dayanıklılıkla da aşılabiliyor. Bu yüzden sınava hazırlanan bir çocuğun yanında olmak; sadece ona çalışma ortamı sunmak değil, aynı zamanda onun en büyük duygusal destekçisi olabilmek anlamına geliyor.
Bir düşünün… Henüz 13-14 yaşında bir çocuğun önüne “geleceğini belirleyecek” bir sınav konuyor. Ya da 17-18 yaşında bir genç, yıllarca hayalini kurduğu meslek için birkaç saatlik bir sınavla değerlendiriliyor. Bu ne kadar adil, tartışılır… Ama gerçek şu ki; bu çocuklar, büyümeye çalışırken, aynı zamanda geleceğe dair çok ağır sorumluluklar taşıyorlar.
İşte tam da bu yüzden, çocuklarımızı sadece sınavlara değil, hayata hazırlamak zorundayız. Çünkü bu bir maraton ve bu maratonda onların en büyük gücü biz olabiliriz.
Değerli anne babalar, bu süreçte üzerimize düşen ilk ve en önemli görev, çocuklarımızın duygusal yükünü hafifletmektir. Onlara sürekli “çalış, başaramazsan ne olacak?” demek yerine, “sana inanıyorum, elinden geleni yapman yeterli” diyebilmeliyiz. Çünkü başarı sadece puanla ölçülmez;........

© Sonsöz