"Boykot kimleri kapsıyor, neden kapsıyor, kim içinde kim dışında" tartışmasının "sermaye nerede başlıyor, nerede bitiyor" tartışmasına evrilmemesi mümkün mü?

Gerçeklerden kaçılamaz. CHP yönetimi istediği kadar ayar versin, birileri istediği kadar TÜSİAD'la faşizme karşı birleşik cephe oluşturma hayalleri kursun, iktidar istediği kadar "benim yerli ve milli sermayeme savaş açtılar" diye bağırıp çağırsın, kapak açıldı bir kere.

Bu kapağı kapatmak için uğraşıp duracaklar, izin vermeyeceğiz.

Sermayenin iyisi kötüsü yoktur. Nokta.

Patronun kültürlüsünü, vicdanlısını, güler yüzlüsünü, kitap okuyanını, çalışanlarına sevecenlik yapanını ayıklamakla uğraşmıyoruz. Böyleleri var kuşkusuz. Parasıyla değil mi!

Yatlar alır, yetmez marinalar alır, mahalle çocuğu gazoz kapağı biriktirir, o spor otomobil, öğlen Paris'te akşam Londra'da sofraya oturur.

Bunlar kesmez, farkındalık, sosyal sorumluluk gerekir! Festivaller düzenler, kültür merkezleri inşa eder, müzeler kurar. Ne bileyim, Murat Ülker gibi yazılar yazar.

Murat Ülker demişken, ilgimi çekiyor okuyorum, nereye vardıracak bu işi diye merak da ediyorum. Listenin başında. Dünyanın en zengin insanlarını sıralamışlar, Türkiye'nin en zengini gözüküyor Murat Ülker.

Türkiye'de en uzun süre boykot yiyen sermaye grubudur Ülker. Demek ki hiç etkilenmemiş ya da boykotu da avantaja dönüştürmüş.

Her ne ise, meselenin "iyi patron kötü patron" tasnifi olmadığını defalarca söyledik. Bugünkü sömürü düzeninin ortadan kalkması gerekiyor. İyi olan, sosyalist düzende ülkesine, halkına hizmet eder hiçbir ayrıcalığı olmaksızın!

Laik sermaye, yandaş sermaye, çağdaş sermaye, yeşil sermaye, yerli ve milli sermaye, türedi sermaye, Anadolu kaplanları, İstanbul dükalığı, kozmopolit sermaye, faiz lobisi...

Buraya bakarak bir kurtuluş reçetesi çıkaramazsınız.

Ha dersiniz ki, ben bunların bir bölümüne bel bağlayayım, onlar da festival düzenlemek yerine ülkeye demokrasi getiriversin! Demokrasi yok, ülkeyi de........

© soL