Serdar Alten, Latif Can, Faruk Ersan, Efraim Ezgin, Salih Gevenci, Hürcan Gürses, Osman Nuri Uzunlar… 47 yıl önceki Bahçelievler katliamında yaşama hakkı tanınmayan yurtsever ve devrimci, Türkiye İşçi Partili yedi genç.

Aramızda olsalardı devrimci savaşıma neler neler katarlardı.

Kurtuluş Savaşında kaybettiklerimizden Üç Fidana, 12 Mart 1971’den 12 Eylül 1980 ve sonrasına uzayıp giden cinayet ve katliamlara, namluların ucundaki aydınlardan Erdal Erenlere, Haziran Direnişinden 10 Ekimlere, çocuk ve kadın cinayetlerinden işçi cinayetlerine, binlerce emekçiden binlerce devrimciye… İçinden çıkılıp güneşin görülemeyeceği yoğunlukta kapkara toprak, kapkara bulutlar.

Ve dünya savaşları, vekalet savaşları. Katliamlar ve göçlerle paramparça edilen toplumlar. Soykırımlar. Bebek ve çocuklarıyla yok edilmeye çalışılan Filistin Halkı.

Bireysel ve toplumsal yaşam hakkına, doğaya militarist yöntemlerle el atanlarla ekonomik, siyasal, toplumsal, kültürel ve ahlaksal ilişkilerin ve el atmaların ayrılmaz bağı var. Kimileri için faili meçhul, kimileri için failleri belli ama cezasız bırakılan birçok olay ve savaşlar, askersel ya da sivil fark etmiyor, sömürücü ilişkilerin sonucu.

“Güç bende” diyen sömürücü düzen devlet ve hukuku da elinde tutuyor. Savaş ve ceza hukukunu yazıyorlar, ardından vekalet savaşçılarıyla, çeteleriyle, katilleriyle bu hukukun dışına çıkıyorlar. Terör hukukunu yazıyorlar, sürekli değiştirip istediklerine terör suçlusu damgası vuruyor, istediklerini tehditlerle ve/veya cezasızlıkla yaşatıyorlar. Terörü yaratıyorlar, terörle savaşım stratejileriyle hukuku ve toplumu yeniden ve yeniden tasarlıyorlar. Yargı organı var ama amacına ulaşmayan yüzlerce sayfa dava dosyasıyla düzene uyumu denetliyor. Hatta kimi zaman zamanaşımı vb. yöntemlerle cinayet ve katliamlara yol veriyor.

Kazanılan hakları tanımamanın, anayasallığa, ulusal ya da uluslararası hukuka uymamanın kulvarlarına bakıldığında bir kulvarda terör eylemcileri, çete adı verilenler görülürken diğer kulvarda hesaplaşmaların,........

© soL