Allah rahmet eylesin, Süleyman Demirel’in Türkiye siyasetini çok hoş resmeden birçok sözü vardı. “Siyasette 24 saat uzun bir süredir” sözü, siyasi arenada aklımıza dahi getiremeyeceğimiz her türlü gelişmeye hazır olmamızı salık verirdi. “Dünkü güneşle bugün çamaşır kurutulmaz” sözü, yaşanan değişimler karşısında siyasetçinin esneme payının büyüklüğüne göz kırpardı. “Dün dündür, bugün bugündür” sözü de, siyasetin bir tür mottosunu ifade ederdi.

Kürt meselesinin etrafında dün çalınan savaş tamtamlarının yerini bugün tüttürülen barış çubuklarının aldığını gördüğümüzde, Demirel’in bu sözlerini anımsamamak elde değil. Son birkaç gündür, Bahçeli’nin tokalaşmasıyla başlayan, karşılıklı iyi niyet beyanlarıyla sürdürülen ve Erdoğan’ın desteğiyle de tahkim edilen iktidar ile DEM Parti ilişkileri, onun bu unutulmaz vecizelerini bir kere daha doğrulayan bir işlev görüyor.

Muhakkak ki kesin hükme varmak için çok erken; daha peşrev aşamasındayız. Söylem düzeyindeki keskin yumuşamanın ve bu el uzatmaların, belli bir amaca odaklanan ve başı-sonu tutarlı biçimde tasarlanan bir yapıya evirilip evirilmeyeceğini ileriki günler bize gösterecek. Mamafih iktidarın, Kürt meselesinde yeni bir sayfa açma noktasında niyet beyanında bulunduğu da bir vakıa.

İki kritik soru var önümüzde. İlki, gerçekten yeni bir sayfaya ihtiyaç olup olmadığıdır.

İktidar cephesinden bakıldığında, cevap belli; net bir evet. Gerek dış ve gerek iç ihtiyaçlar -İsrail ve İran’ın el artırmalarıyla gerilen Ortadoğu denkleminde daha sağlam bir yer tutmak, iktisadi krizin tesirini kırmak ve çözümü için zaman kazanmak, yeni anayasa hedefi için destek temin etmek, vs.- iktidarın 2015’ten bu yana tuttuğu yolu değiştirmesi gereğine işaret ediyor.

Ancak değişim gereksinimi salt iktidara sınırlı değil; PKK ve DEM Parti’de de aynı hal var. Suriye’de bir asgari mutabakata varılması,........

© Serbestiyet