İman bir intisaptır. İnternet bağlantısıdır: Dijitalden daha görünmez bir networke üye olma lüzum ve çabasına iman diyebiliriz. İman, bütün’de tecelli eden ötekiye olan emn ve nispetin adıdır. Parçanın bütüne olan ihtiyacına, parçanın bütünlük arayışına iman diyoruz. İmanda insan kendinin dışına çıkar ve kendine geri döner. Bu dolayımlı kendilik bir tutunma, bir bütünlenme işlemidir. Dil, din, toplumsallık bu temel realitenin türevleridir. İman, insanın koptuğu bütünlüğü temin etmek için geri bağlanmasıdır.

İnsan imana muhtaçtır ama mecbur değildir. İman etmeyen bir insan tek başına bir bütünlük iddiasında bulunduğu için artık insan değildir, Tanrıdır. Hatta eski filozoflar iman etmeyen (tek başına kalan) insan için ya Tanrıdır ya da hayvandır demişler. Hayvanın imana ihtiyacı yoktur çünkü kopmamıştır. Tanrının da imana ihtiyacı yoktur çünkü bütünü temsil eder. İman sadece irade sahibi parça için gerekli bir yeniden yapışma hamlesidir. Parçanın bütünlük arayışı birşeyin yerini bulmasıdır, bir eve dönüş veya bir cennete varış hikayesidir.

Marksizmde imanın hikayesi tıpkı dinde olduğu gibi bir parçanın bütünlük arayışıdır. Sınıf bölünmüşlüğün adıdır. İnsanın tek tek bütün(lük)den gurbete düşmesine........

© Serbestiyet