Sevgili anne ve babalar,
Ebeveynlik, sevgiyle yoğrulmuş bir sorumluluk yolculuğudur. Ancak bu yolculukta sevginin sınırlarını çizemediğimizde, çocuklarımıza istemeden de olsa zarar verebiliriz. Çocuklarımızın her adımında yanlarında olmak, onların zorluklarını aşmalarına yardım etmek gibi görünen yaklaşımlar, aslında onların bireyselleşmesini engelleyen görünmez bir duvara dönüşebilir. Bu yazıda, aşırı kontrol, konforlu alanlar yaratma ve çocuğun sorumluluklardan kaçınmasına zemin hazırlayan ebeveyn tutumlarını ele alacağız.
Kontrol ve Konfor Tuzakları
Ergenlik döneminde aşırı kontrol, çocukların kimlik gelişimlerini olumsuz etkiler. Çocuğunu sabah zorla kaldıran bir anne, onun sorumluluğunu üstlenmiş olur. Çocuğun yerine ödev yapan bir baba, aslında çocuğuna “Sen bunu yapamazsın” mesajı verir. Arkadaşlarının mesajlarını sürekli kontrol eden ve bu mesajlara kendisi cevap veren bir anne, çocuğun sosyal alanını istila eder. Bu tür davranışlar, çocuğun bireyselleşme sürecini baltalar ve “kendi başıma bir şey yapabilirim” duygusunu zedeler.
Ebeveynler olarak çocuklarımıza hayatta zorluklarla baş etmeyi öğretmek yerine, onları bu zorluklardan korumaya çalışıyoruz. Ancak unutmamalıyız ki, hayatta var olabilmek için herkes bir bedel ödemelidir. Bu bedel, sorumluluk almak, zaman yönetimini öğrenmek ve hatalarından ders çıkarmaktır. Eğer çocuklarımızın önüne sürekli konforlu bir hayat sunar, onları zorluklardan izole........

© Samsun Gazetesi