Her toplumun, o toplumun fertlerinin bir arada sorunsuzca yaşaması için yazılı kurallarının yanında bir de yazılı olmayan kuralları vardır. Ahlaki ilkeler dediğimiz bu kurallar toplumdan topluma değişiklik gösterip bir toplumda ahlaki kabul edilen bir davranış farklı bir toplumda anlamsız kabul edilse hatta gayr-i ahlaki kabul edilse de ahlaki bazı ilkeler evrensellik arz eder.
Doğru sözlü olmak, işinde ve davranışlarında dürüstlüğü elden bırakmamak insanlığın ortak aklının bir sonucu olarak değeri bütün toplumlarda aynı olan dolayısıyla İslam’ın da emrettiği bir duruştur.
Konuyla ilgili olarak Ahzab suresi 70 ve 71. ayet-i kerimelerde Rabbimiz; “Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve doğru söz söyleyin. (Böyle davranırsanız) Allah işlerinizi düzeltir ve günahlarınızı bağışlar. Kim Allah ve Resûlüne itaat ederse büyük bir kurtuluşa ermiş olur” buyurur.
Konuyla ilgili olarak Efendimiz de şöyle buyurur; “Kalbi dürüst olmadıkça kulun imanı doğru olmaz. Dili doğru olmadıkça da kalbi doğru olmaz. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, III, 199.)
Yalan konuşmak, yalan dolanla iş tutmak bütün insanlığın nazarında bir kusurdur. Bu şekilde davranan bir insan hangi konuda böyle davranıyorsa o konuda eksikleri vardır ve eksiklerini kapatmak için hilaf-i vaki davranıyordur. Bu durumun aksi ise kişinin kemalin aksidir (yansımasıdır).
Bütün kemal sıfatların O’nun Kemalinden neşet ettiği Rabbimiz bu konuda da kendinin kemalini nazara verir. Dolayısıyla doğru sözlü........

© Samsun Gazetesi