İslam dininin beş temel esasından biri, ramazan ayında oruç tutmaktır. Hz. Peygamber’in Medine’ye hicretinden bir buçuk yıl sonra, şaban ayının onuncu gününde oruç, Müslümanlara farz kılınmıştır. Kur’ân-ı Kerîm’de bu husus şu şekilde ifade edilmektedir: “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakınmanız için oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi, size de farz kılındı. Oruç, sayılı günlerdedir.” (Bakara, 2/183-184)
Fıkıh terimi olarak oruç, imsak vaktinden iftar vaktine kadar ibadet niyetiyle ve bilinçli olarak yeme, içme ve cinsel ilişkiden uzak durmayı ifade etmektedir. Bir kimsenin oruç ibadetiyle yükümlü sayılması için Müslüman olması, ergenlik çağına ulaşmış olması ve akıl sağlığının yerinde olması gerekmektedir.
Ramazan orucunu tutmamayı mübah kılan bazı durumlar bulunmaktadır. Bunlardan biri yolculuk halidir. Asıl vatanından geçici olarak 90 km veya daha uzak bir mesafeye gitmek üzere yola çıkan kimse, gideceği yerde Hanefî mezhebine göre on beş gün veya daha fazla, diğer mezheplere göre giriş ve çıkış günleri hariç dört gün veya daha fazla kalmaya niyet ederse mukim, daha kısa süre kalmaya niyet ederse seferî olur. Seferî kimse, oruç tutup tutmama konusunda serbesttir. Eğer........

© Samsun Gazetesi