Türkiye çok defa askeri darbelerle yüzleşmiş bir ülke.
Sıklığı Afrika’dakiler kadar olmasa da her on yılda bir darbe görmeye alışkın bir toplumuz.
60 darbesinde bu ülke başbakanını astı.
72 muhtırasında ülke allak bullak oldu.
80 ihtilalinde, öncekilerde olduğu gibi ABD parmağı vardı ve ABD istediğini aldı.
24 Ocak kararlarından sonra Türkiye tam liberal düzene geçiş yaptı.
Sağ-sol kavgasının esas hedefi bir askeri darbeye zemin hazırlamak, darbe sonrasında da Türkiye’yi modern kapitalist sisteme tam olarak entegre etmekti.
Amerikalılar başardılar…
60 darbesi de dış destekli idi. 28 Şubat da…
28 Şubat tam bir ABD-İsrail ortak yapımı post modern darbe idi.
İçerideki maşaları üzerlerine düşen rolü ziyadesiyle yerine getirdiler ve Erbakan hükümeti devrilerek yerine ABD ve dış piyasa ile daha iyi anlaşacak birileri getirildi.
Binlerce sivil vatandaşa yapılan eziyet ise cabası…
Aslında darbeler seçilmiş yönetimlere, demokrasiye yapılmış gibi gözükür ama esas hedef halktır!
Askeri darbeler esasında halka ayar verir.
Bakın aklınızı başınıza toplayın, cari sisteme muhalif kimseyi iktidara getirmeyin mesajı verilir…
15 Temmuz da öyle …
CİA FETÖ işbirliği ile tezgahlanmış bir darbe idi.
Hatta darbeden daha ötesi tam bir yıkım kalkışması idi.
Çünkü önceki askeri darbelerde hiçbir cunta genelkurmaya, meclise, polis harekat merkezine, emniyete, cumhurbaşkanlığına havadan bomba yağdırmamıştı.
Halkın azmi ve kararlılığı sayesinde 15 Temmuz bertaraf edildi.
15 Temmuz’da halk dedi ki: “ben seçtim ben gönderirim, sen de kimsin?”
Sokağa çıkan insanlar seçilmiş siyasetçinin kara kaşı kara gözü için sokağa çıkmadı!
Ülkesinin istikbali için tankların altına yattı!
Yeni dönemde askerin içinden yeni bir cunta çıkar mı bilmiyoruz.
Devletliler herhalde bunun takibini yapıyordur.
Yapmaları da gerekir.
Ülke tekrar karanlık kuyulara itilmemeli.
Eninde sonunda olan halka oluyor.
Siyasi ve ekonomik istikrarsızlık, baskıcı politikalar, özgürlüklerin kısıtlanması vs. vs.
Evet politikacılar da askeri darbelerden çok zarar gördü, başta merhum Menderes olmak üzere.
Ama esas yük her daim halkın sırtına bindi.
Şimdi herkesin uyanık ve dikkatli olması lazım, yeni bir macera yaşamamak adına…

Son birkaç haftadır teğmenlerin TSK’dan atılmalarını konuşuyoruz.
İyi mi oldu kötü mü oldu derken teğmenler usulsüz, kural dışı hareket ettiklerinden dolayı TSK’dan atıldılar.
Kişisel emekleri için üzüldüm…
Onlarca yıl oku, bir hedefin olsun, sonra hayal kırıklığı…
Keşke bu çocukları yanlış formatlayanlar da hesap verseler…
Ancak yapacak bir şey yok.
Olması gereken oldu…
Sivil iradeye parmak sallayan herkesin aynı sonu yaşaması mukadder artık…
Artık eski Türkiye’nin bazı alışkanlıklarından kurtulmamız gerekiyor.
Eski Türkiye’de her Allah’ın günü, gazete manşetlerinde genel kurmay başkanının adını, resmini görür, neredeyse ezbere bilirdik.
Şimdi o devir geride kaldı.
Kaç kişi biliyor GKB adını şu an?
Hele hele 28 Şubat öncesinde ve sonrasında her gün gazete manşetleri GKB’nın resimleriyle doluydu…
Asker üst perdeden seçilmiş siyasetçiye ayar veriyor, siyasetçi de mecburen boynunu büküp sessiz sedasız koltuğunda oturuyordu.
Artık seçilmiş siyasetçiye, demokrasiye, sivil iradeye parmak sallama dönemi kapandı.........

© Samimi Haber