“İki haberim var; biri iyi diğeri kötü. Hangisini önce duymak istersin?” İnsanları manipüle etmek psikolojinin temel unsurlarından biridir. Böylesi bir soruyla karılaştığımda önce rahatsız olur, sonra da yaşamın siyahla beyazdan ibaret olmadığını düşünür, her zaman üçüncü bir seçeneğin yaratılabileceğine inanırım. Tıpkı test usulü sınavlarda, aklınıza gelen ilk yanıtın genelde en doğrusu olduğu gibi…

↔↔↔

Yine ve yeniden Büyükada sahil ve sokaklarında konuşulan kural, emir ve çözümsüzlükle sonuçlanan, günlük yaşamı etkileyen Adabüs ve Adataksilere değineceğim.

Kurallar neden gereklidir?

Kurallar hayatı daha yaşanılabilir hale getirmek için var olan zorunlu gereksinimlerdir. Daha da önemlisi dengeli ve güvenli bir ortam yaratır.

Bu yaz Adabüs sayısı çok, Adataksileri ise ters orantılı. Kısıtlı sayıdaki taksilerin bir kısmı eskimiş olduğundan, en ufak yükseltide sarsılan araçta, karikatürdeki çizgiler misali iki yanından vidaları fırlayacak duygusu yaşatırlar.

Adabüslere gelince, sezon başında konan kurallarla, yazın ortasındaki kurallar hayli farklı. Önceleri koltuk sayısı kadar yolcu alınırken, şimdilerde tıka basa dolu, ayakta kımıldayacak yer kalmayan seferler yola çıkıyor. Duraklara ve otobüslere bildirgeler asıldı; ‘65 yaş üstü, hamileler, engelliler yol üstünde istedikleri yerde........

© Şalom