Yakın çevrenizdeki aileler gibi, ebeveynlerinizin evinde Roş Aşana, Kipur, Purim, Pesah gibi geleneksel bayram kutlamalarının yanı sıra sinagoga Bar Mitsva, düğün ve cenaze için gidildiği bir ortamda büyüdüğünüzde dini kimliğiniz de bu çerçevenin içinde kalır. Evimizde daha huşu içinde yaşanan iki gün ise anneannem ile babamın, Purim öncesinde ve Tişa BeAv’da oruç tuttukları zamanlardı. Gün boyu odalarında kalır, akşam vakti ellerinde dua kitabıyla dışarı çıkarlardı.

Evin kitaplığında tüm dinlerle ilgili çeşitli dillerde yayınlar hep vardı. Büyürken Yahudiliği uygulamalı olarak yaşamadıksa da, tarihi boyutuyla ilgili bilgi kırıntılarımız vardı.

↔↔↔

Dönemin Hahambaşısı Rav David Asseo’ydu. Onunla ilk kez babaannemin vefatında, evimize taziyeye geldiğinde tanıştım. Saygı içinde korku barındırmaz ama bilinmeyenin içinde sanki bir çekince vardır. O gün benzer duygular içindeydim. Ağırbaşlılığı, mütevazılığın önüne geçmemişti. Ziyareti aile için bir onurdu.

O günden sonra uzun zaman karşılaşmadık. Ta ki kendim aile sahibi olduktan bir süre sonra Şalom’da çalışmaya başlayana dek.

Önceleri görev icabı, sonraları isteyerek katıldığım anma günlerinin yanı sıra, evinin herkese açık olduğu bayramlarda tebrik vesilesiyle bir araya geldik. Sanırım son görüşmemiz, Ester Yannier’le birlikte kendisiyle söyleşi yapmaya gittiğimiz zamandı. Sorularımızı iyi çalışmış, kayıt........

© Şalom