Vaera peraşasının girişi aslında Tanrı ile Moşe arasındaki diyalogun devamı gibidir. Moşe halkın lideri olmaya pek hevesli değildir ama Tanrı emrine karşı gelmeyerek Paro ile görüşmeye gider. Sonuç bir hüsrandır. Sadece onları göndermekle kalmayan Paro aynı zamanda işlerini ağırlaştırır. Moşe beklenen tepkiyi vererek Tanrı’nın neden halkına kötülük yaptığını ve neden kendisini gönderdiğini sorar. Tanrı Moşe’ye güvence verdikten sonra onu paylar.

Paylamanın esasında Tanrı’nın isimleri ön plandadır. Avraam, Yitshak ve Yaakov’a verilen sözler vardır ancak hiçbiri bu sözlerin gerçekleşeceği kadar yaşamamıştır. Ancak onlardan bir şikâyet de yoktur. Tanrı atalarla ‘E.l Ş.aday/Kadir olan Tanrı’ ismi ile konuşmuştur. Ancak şimdi Moşe ile konuştuğu dört harfli ismin özelliği farklıdır. Atalar şikâyet veya protesto etmezken burada Moşe’nin inancını sorgulamaya yönelik bir soru sorulabilir mi?

Moşe Rabenu’nun inancını sorgulamak güneşin balçıkla sıvanması demektir. Moşe Bene Yisrael’in serbest kalacağından emindir ve Tanrı’ya tam bir emuna ile bağlıdır. Sforno’nun açıklamasına göre Moşe’nin anlayamadığı neden kendisinin bu sürecin bir parçası olduğudur. Bene Yisrael’in durumu daha da kötüleştiyse mutlaka bunun bir nedeni vardır ve Moşe bunu sorgulamaz. Moşe sadece kendini ‘başarısız’ hisseder ve buna üzülür. Onu rahatsız eden çalışmalarının ve çabalarının boşuna olmasıdır.

Tanrı’nın verdiği atalar örneği Moşe’yi rahatlatmayı amaçlar. Onlara verilen sözler yerine gelmemiştir. Bene Yisrael için........

© Şalom