Şelah Leha peraşası öncülerin günahı olarak bilinen ‘het ameragelim’ konusunu, trajik bir yanlışın sonuçlarını işler. Moşe Rabenu halkın talebine uygun olarak Erets Yisrael’e durumun gözlenmesi için on iki öncü gönderir. Bunlardan on tanesi sadece olumsuz değil aynı zamanda ‘korkutucu’ bir raporla geri döner. Halk bunun üzerine artık yola devam etmek istemediğine karar verir. Sonuç gerçek bir trajedidir. Tişa be Av gününde gerçekleşen bu olay çok acı bir kararla daha da gölgelenir. Halk o nesil yok olana kadar kırk yıl boyunca çölde dolaşacak ve ancak yeni nesil kutsal topraklara girebilecektir.

Öncülerin anlatımındaki ‘korkutucu’ öğeler oldukça fazladır ancak bir tanesi oldukça ürkütücüdür; ‘Erets ohelet yoşevea i / ülke içinde yaşayanları yiyip bitiren bir yerdir.’

Gemara, casusların Erets Yisrael'de kaldıkları süre boyunca her yerde cenaze törenlerini gözlemlediklerini açıklar. Tanrı, on iki yabancının varlığını fark etmemeleri için sakinlerin dikkatini dağıtmak ister ve bu nedenle ülkeye ölümcül bir salgın getirir. Pek çok insan hayatını kaybeder. Bu şekilde oranın sakinleri, casusları fark etmezler. Onlar ölenleriyle ilgilenmekle meşguldür. Ancak casuslar bunu farklı yorumlarlar. Erets Yisrael'in, orada yaşayan insanları öldüren, insanların hayatta kalamayacağı bir yer olduğu sonucuna varırlar.

Rav Şimşon Pincus, casusların hatasını, öğrencileriyle birlikte dışarıda dolaşan bilge bir adamın yerde yatan bir hayvan leşini gördüğündeki hikâyesini anlatan ünlü Hovot Ha'levavot eserindeki bir pasajın ışığında açıklar.

Bilge adam öğrencilerine ne gördüklerini sorar. Cevap öğrencilerin tam olarak ne gördüğüdür ve ‘iğrenç, pis kokulu bir leş’ şeklindedir. Bilge adamın cevabı ilginçtir. “Bakın dişleri ne kadar beyaz. Çok güzel beyaz dişler görüyorum.”

Birçoğumuz olumsuzluğa bağımlıyız. Konuşmamızın büyük........

© Şalom