Güneşi görmeyi unutanların defteri
“Geceleri yatarken gökyüzüne bakıyorum ve düşünüyorum: Bu kadar şey olup biterken, hâlâ yıldızlar yerinde mi? Bu kadar kötülüğün içinde hâlâ bir yerde iyilik olabilir mi? Ama sonra kalbim fısıldıyor: Evet, olabilir… İnsan hâlâ iyi kalabilir.”
Anne Frank’ın günlüğünden yankılanan bu satırlar ne kadar da acı.
Bir çocuğun yazdığı cümleler bazen bir çağın çığlığı olabilir.
Anne Frank, gökyüzüne çıkamayan bir kuşun kalbiyle yazdı günlüğünü.
Her satırında biraz daha büyüdü, biraz daha sessizleşti dünya.
Bir tavan arasında, aylarca........
© Şalom
