Okul hayatım boyunca tarih derslerini pek sevemedim. Sanırım bunun en önemli nedeni tarihleri ezberleme yeteneksizliğimden kaynaklanıyor. Sınavlarda şu savaş ya da şu antlaşma hangi yılda oldu diye sordular mı, çalıştıklarım tümüyle aklımdan çıkmış olurdu. Nitekim artık ne bu tarihleri ezberlemenin bir önemi kaldı ne de binlerce sayfalık ansiklopedileri biriktirmenin… Bir tuşa bastığınızda, birkaç saniye içerisinde aradığınız sorunun yanıtını buluyorsunuz. Neyse, bu ayrı bir konu!

Okulda tarih derslerini sevmezdim, diyerek başladım; ama sözü sevdiğim yazarlara getirmek istiyorum. Onların kaleminden çıkmış yaşamöyküleri, geçmişte yaşanmış olaylara ve başarılarıyla iz bırakmış insanlara ilgi duymamı sağladılar. Yaşadığı döneme damgasını vurmuş, ister bir komutan, ister bir düşünür, ister bir sanatçı, isterse bir bilim insanı olsun, onları başarıya götüren etmenler kadar, bireysel özelliklerini anlatan kitaplar, okuma alanımı daha çok genişletiyor.

Günümüzden neredeyse iki bin yıl önce yaşamış Yunanlı yazar Plutarkhos’un Türkçeye çevrilmiş tüm kitaplarını keyifle okuduğumu söyleyebilirim. Başta Montaigne olmak üzere, Avrupalı çoğu deneme ve yaşamöyküsü yazarını........

© Şalom