NBA'de forma giyen milli seksekçimiz Alperen Şengün'ün 'rakı övgüsü' geçtiğimiz günlerde tartışma konusu oldu muhterem kârîlerim. "Rakı milli içkimizdir!" diyen Şengün arkasından ekledi: "Birbirimizi uzun süre görmediğimizde buraya gelir, rakı içer ve muhabbet ederiz." Tabii ki Şengün'ün özel hayatı bizi çok enterese etmiyor. Aynen. İsterlerse arkadaş buluşmalarında tiner bile çekebilirler. Fakat 'Milli içkimiz' deyince işler karışıyor. Zira, malumunuz, 'milli' demekle kastedilen ülkenin 'resmiyette hiç anılmayan' dini 'İslam.' Ve İslam dininde içki içmek büyük günahlardan birisi.

Öyle ya. Mustafa Kemal bile, 10 Nisan 1928'e kadar, 2. maddesi "Türkiye devletinin dini, din-i İslâm'dır!" yazan bir anayasayla yönetiyordu ülkeyi. Her ne kadar kendisi pek düşkün olsa da rakıya, ki ölüm nedeni 'siroz' tıbbın malumudur, anayasada Şengünvârî bir imâda bulunmuyordu. Yahut sildirdiği maddenin yerine şöyle yazdırmamıştı: "Türkiye devletinin resmi içkisi rakıdır!" Zira halk umumen müslümandı. Henüz Osmanî kodlarını yitirmemişti. Günahkârlar bile günahından utanarak günah işliyordu. Günahını halka dayatmaksa ancak az bir zındıkanın işiydi.

Lakin işler değişti. Evet. Türkiye'de, Mustafa Kemal'in mirasını omuzladığını söyleyen, hatta arasıra kılıçlarını da çekip "Mustafa Kemal'in askerleriyiz!" diye bağıran, sanat-sepet, entel-dantel, aydın-baydın bir tayfa ortaya çıktı ki, bunların alamet-i farikası, heykel hariç hiçbirşey üretememekten sonra, 'rakı içmek' oldu. (Bir de bu sıralar uyuşturucu operasyonlarında isimleri çok geçiyor nedense.) Hatta rakıyla pozvermeyi bir tür 'erdem' saymaya başladı bunlar. Birisi rakı mı içiyordu? Oooovv! Vay vay. Demek ki şeriatçı değildi. Demek ki aydındı. Demek ki çağdaştı. Demek ki ilericiydi.

Her kim ki........

© Risale Haber