Korkma, sönmez bir kandildir Risale-i Nur

Risale-i Nur gücünü ezeli güneşten alan bir kandildir. 1940’lı yıllarda şiddetli, fırtınalı bir dönemden geçilmektedir. Rüzgâr gâh dost, gâh düşman tarafından esmektedir. Kandil söndürülmeye çalışılmaktadır. Polis ve jandarma asılsız ihbar ve dayanaktan yoksun ithamlarla Nur Talebelerinin evlerine ve işyerlerine baskınlar yaparak tehdit ve korkuyla yıldırmaya çalışmaktadır. Öte yandan dost ateşiyle bazı dindar kesimler Risale Nur’un ve Bediüzzaman’ın makamını düşürmeye çalışmaktadır. Kandil alevinin titrediğini zanneden bazı şakirtler yaprak gibi titremeye başlarlar. Risale yapraklarına yüz çevirirler, yazmayı bırakırlar. İnebolu Nur talebelerinden Selahâddin Çelebi olaydan haberdar olunca harekete geçer. Risale Nur’un gücünü güneşten alan sonsuz bir kandil olduğunu, kimsenin onu söndüremeyeceğini dünyaya haykırır. [1]

Siyaset ve Risale

Şefkat timsali Risale-i Nur masumlara zarar gelme ihtimaline karşı siyasete girilmesini uygun görmez. Salâhaddin Çelebi 1942 yılında gümrük muhafaza memuru olarak göreve başlar. O günlerde Doğu şehirlerinde bir tarikat verdiği siyasi mesajlarla öne çıkar. Bediüzzaman olayın Risale ile ilişkilendirilmesinden endişelenir. Risale-i Nur’un siyasetle alâkasının olmadığını belirterek Salâhaddin’den bu kişilerden uzak durmasını ister. Ayrıca kendisini bir casusun takip ettiğini söyleyerek dikkat etmesini ister.[2]

Salâhaddin altı ay sonra kurs için Ankara’ya gelir. Ankara’da at izi, it izine karışmıştır. Mezkûr tarikatın hareketlerinden işkillenen bazı çevreler tarikatlar üzerinden İslam’a darbe vurmaya çalışır. Doğuda bazı yerlerde tarikatçılar tutuklanır. Nur Talebeleri müspet hareketin neticesini görürler, tevkif edilmezler. Selahâddin olayların kalbi Ankara’dan Üstad’a mesaj geçer. Üstad da talebelerini bilgilendirir.[3]

Nur Talebeleri yoğun takip altındadır. Mektuplar dahi incelemeye alınır.

Ankara’da gözaltı

Tarikat tutuklamalarından istisna tutulan Nur Talebeleri için başka bir tehlike görünür. Selahâddin, Ankara’dayken kendisini Genel Komutan Lütfi Karapınar Paşanın çağırdığı söylenir. Aklına ilk gelen şey Risale-i Nur’dur. Birileri Risale-i Nur’ları okuduğunu ihbar etmiş olmalıdır. Paşanın odasına gider. Paşanın yüzü serttir. Vaziyetin vahametini anlar. Masasının önündeki koltukta yakasındaki rozette istiklâl yazılı birisi oturmaktadır. Arkasında da bir subay hazır ol vaziyetinde beklemektedir.

Rozetli şahıs, “Üzerinde ne varsa çıkar.” der.

Selahâddin çıkarır. Not defterini alırlar. Para çantasını ve diğer eşyalarını geri verirler.

Askerler, “Bizimle beraber gelecek.” diyerek Paşadan müsaade alırlar. Denizli’nin Homa Kasabasında Bediüzzaman’a ait eserlerin ele geçirilmesi gerekçe gösterilerek gözaltına alınır.

Selahâddin’in işyerine........

© Risale Haber