Aşk sığınmaktır. Ve sığınmakta bir aşk var. Eğer âşık olmasaydık sığınmayacaktık. Ve sığınmasaydık âşık olduğumuz yalandı. Kaçabileceğimiz şeyler olduğunu farkettik. Korktuk. Kendimize de güvenmedik. Kendimize güvenseydik kaçmayacaktık. Hem de korkmayacaktık. İstiğnamız aczimize yenildi. Ne mutlu. Azgınlığımız aşkımıza yenildi. Sevmeye başladık. İçimizde ötemize yollar açıldı. Yara diyorsun belki onlara. Ötemiz içimizi fethe başladı. Biz de içimizden uzanıp ötemizi fethe başladık. Karşılıklı akınlar öyle bir raddeye geldi ki kalbimiz sevgilinin rengiyle kendi rengini ayıramaz oldu. Kimin kılıcı kimi kesiyor belli değildi. Kılıç da bizdik kesik de. Kan da bizimdi kanatan da. 'Fena' diye işte buna diyorlar. İntiharın birtek bu şekli caizdir. Adına 'fena' dediler ama hiç 'fena' birşey gibi gelmedi bize. Sonsuzluğun sırrına değişimiz, bir ölçüde, ham kendiliğimizi sonlandırmakla oldu sanki. Lakin ham kendiliğimizi sonlandırmak da sevgilinin bize varlığımızı cilalayıp yeniden bahşetmesiyle sonuçlanıyordu.

Karşılığında cennet verilerek alınan bizdik. Çünkü satmaya cesaret etmiştik. Bakınız, aşinayız, kalbimizin hukukundan bahsediyorum size. Bana hakvermeseniz bile o hissediyor kendisinden bahsedildiğini. Heyecanlanıyor. Zira beka şarkısını nerede duysa eşlik etmeye yatkındır. Çekilir de sesi vardır. Sözüyse pek hazindir. Dinlenilmek ister. Gülistanla bülbüldür.

Sevda sığınacak bir yer........

© Risale Haber