Kıymetli dostum ile pandemi başlarında 2020 yılı ağustosunda yine bir kardeşimizin tavsiyesi ile tanışmıştık. Şanlıurfa’da kaldığı müddet içerisinde dershanede kalmayı tercih ettiğini ifade etmişti. Sanki dün gibi kendisini misafirhaneden alarak dershaneye yerleştirmiştim. Aynı çatı altında sonradan kardeşliğe dönüşecek iki yıla yakın bir arkadaşlığımız oldu. Kaldığı müddet içerisinde görev icabı çoğu zaman yurt içi görevleri olur, geri kalan zamanlarında derse gelmeyi ihmal etmezdi. Şanlıurfa’dan sonraki durağı Kilis olmuştu. Hem yurt içinde hem de yurt dışında çalışmasına rağmen üç yıl gibi Kilis’te kaldığı sürede bizleri her bayram ve sair vakitlerde arar, hal ve hatırımızı sormayı unutmazdı. Bugünlerde Kilis’ten ayrılık vakti geldiği haberini mesaj kutuma gelen satırlardan öğrendim. İçimi bir hüzün kapladı. Yeni görev yeri yurt dışı olsa da bir telefon ahizesi kadar birbirimize yakınız nasıl olsa. Veda mesajını okuyunca içimi bir hüzün bulutu sardı. Kısa sürede insan ne çabuk da kardeş oluveriyor ya Rabbi dedim. Olsa olsa bu Risale-i Nur’un bize kazandırmış olduğu kardeşlik duygusudur dedim. Kendimi layık göremediğim bu veda mesajını sizlerle paylaşmak istedim.

Sevgili Habip Abim, Kıymetli dost!
Allah'ın Selamı ve Rahmeti ve Bereketi üzerinize olsun. Her başlangıcın bir sonu vardır ve........

© Risale Haber