Sabahları, Risale-i Nur'un yanında az da olsa meal-tefsir ve hadîs okumaya çalışırız. Riyazü's Salihînde geçen, "Az da olsa, ameliniz devamlı olsun." hadîsi, dikkatimi çekti. Bu hadîsin metni, aslında uzun bir cümle. İbadet ve riyazette aşırı giden sahabelerin, bu amellerini öğrenen Hazret-i Peygamberin Aleyhisselam onlara bulunduğu tavsiyelerden olan hadîsin, sadece yukarıda yazdığım son cümlesini biliyoruz biz.

Aynı durum, hizmette de geçerli. Bunca tecrübeden gördüğüm, anladığım; altı dolmamış anlık çıkışların, neticesiz kaldığı ve çabuk söndüğüdür. Bu tip çıkışlar, çabuk sönüyor ve ye'se inkılâb ediyor. Halbuki üstad: "Çabuk ye'se inkılâb eden hamiyet, hamiyet değildir." diyor. Çünkü bu tip çıkışların İlim ve fikirle altı dolmamış.

"Zindan-ı atalete düştüğümüzün sebepleri nedir?" sualine verilen Münazarat'ın sonundaki iki sayfalık cevap, işin özeti gerçekten. Üstad orada şevki söndüren, insanın yüzünü tokatlayıp gözünü kör eden yedi sebebi ve bu sebeplerin izale yollarını anlatıyor.

İşte, bu hafta Araf Suresinin 163. ve 164. Âyetlerini okurken, üstadın insanın şevkini bozup hamiyetini sekteye uğratan sebeplerden saydığı "fikr-i infiradî ve tasavvur-u şahsî" aklıma takıldı.

Müslüman olsun veya olmasın her devrin insanı, başka türlü imtihan sualleriyle deneniyor. Burada önemli olan, imtihan olmamız veya imtihan kağıdında bir doğrunun yanında yanlış seçeneklerin de olması değil. İmtihanda elbette bir doğrunun yanında, yanlış seçenekler de olacak. Önemli olan, insanın o yanlışlar içinde doğruyu bulması ve ona yönelmesidir. Cenab-ı Allah'ın hikmetine göre, imtihan suallerini değiştirdiğini ve insanları değişik suallerle sınadığını öğreniyoruz. Ama âyette geçen bu sınamanın asırlara, hususen bu asrın insanına bakan çok önemli bir yönü var ki beni çok düşündürdü ve düşündürüyor.

Mezkûr âyetleri ve mevzuyu özetleyelim önce. Cenab-ı Allah, o günkü ismi ile Eyle, bugünkü ismiyle Ürdün'ün denize açılan tek şehri........

© Risale Haber