Selamün aleyküm arkadaşlar. Ben Cikcik. Sakın "Cikcik de kim?" demeyin ha! Allah, Allaaaah! Bu kadar arkadaşlıktan sonra çok bozulurum gerçekten. Gelip o şirin burunlarınızı gagalarım. Küçüklüğüme bakmayın. Muhabbet kuşlarının gagası pek yamandır. Evdekiler bilir. Öhöm. Övünmek gibi olmasın. Her mobilyada imzam vardır. 'İmza' derken, elbette, narin ayaklarımla kalem tuttuğumu söylemek istemiyorum. Kıyamam ayaklarıma. Onlar bana lazım. Halıları eşelemek için. Hayır. Gagamla açtığım oyukları kastediyorum. Evet. Hele beni bir kendi halime bıraksınlar. Hele benimle bir ilgilenmesinler. Hele benimle bir muhabbet etmesinler. Oy, oy, oy. Gösteririm kartal yanımı hemen. Ben muhabbet kuşuyum yahu! Ne demek benimle muhabbet etmemek!

Ben muhabbet edilmek için varım. Hemen sinirlenip mesajımı mobilyalar üzerinden yollarım. Köşeye ufak bir delik açtım mı, tamam, telaşlanıp benimle meşgul olurlar. Fakat siz sakın bu yaramazlığıma özenmeyin dostlarım. Anne-babanız sizinle ilgilenmiyor diye evinize-kendinize zarar vermeyin. Sakın ha! Sizin ne de olsa pek tatlı bir diliniz var. Konuşabilirsiniz. Onlara "Anneee, baabaaa, benimle biraz ilgilenir misin?" deyin. Yardıma ihtiyacınız varsa mutlaka yardım isteyin. Sorunlarınızı tek başınıza halletmeye çalışmayın. Çekinmeyin. Utanmayın. İhtiyaçlarınızı gizlemeyin. Büyükler bazen biraz garip oluyorlar. En sevdikleri şeyleri bile unutabiliyorlar. Hatırlatmak gerekli o yüzden. Geçen de beni evde unutmuşlar mesela. Ay durun anlatayım.

Salih Kayra'm, annesi, babası ve abisiyle birlikte ninesini görmeye gitmiş. Aaa! Cık, cık, cıık. Peki benim niye haberim yok bundan? Çünkü kafesimde yem gagalamakla meşguldüm. Ah, birşeyler yerken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum, ne yapayım? Pis boğazlıyım galiba. Sonra oynamak için "Pııırrr!" diye salona uçtum, bir de ne göreyim, bizimkilerin yerinde yeller esiyor. Oraya uçtum yoklar. Buraya uçtum yoklar. Şuraya uçtum yoklar. O zaman anladım evden ayrıldıklarını. Tabii buna da çok sinirlendim. Ben de bu evin bir çocuğu değil miyim? Neden misafirliğe götürülmüyorum? "Yine bir mobilyaya imza mı atsam?" diye düşünürken aşağıdan gelen sesleri duydum. Size daha önce söylemedim mi? Bu evin alt katında da yaşayanlar var akıllım.

Evet. Bak, bak, bak. Seslere bak. Salih Kayra'nın halalarıyla amcası aşağıda kimbilir hangi muhabbetin belini kırıyorlar. 'Belini kırıyorlar' derken gerçekten kırılan birşey yok ha. Yanlış anlamayın. Bu bir deyim sadece. Yani 'Çok neşeli sohbetler oluyor' demek istedim. Muhabbet kuşu muhabbet duydu mu dayanamaz. İlla karışmak ister. "Pııırr!" diye uçtum aşağıya. Bir de baktım, Salih Kayracığımın amcası Ahmed, yine Mesnevî-i Nuriye'den birşeyler okuyor. Bu defa kankam evde yok ki dinleyip bana sorsun. Birşeyler öğrensin. Eh, iş başa düşüyor. O yüzden hemen kulak kabarttım. Duymaya çalıştım. Şöyle birşeyler söyledi en sonunda:

"Evet, bu gibi eşya-yı camidenin........

© Risale Haber