Selamün aleyküm arkadaşlar. Güzeller güzeli muhabbet kuşu Cikcik yeni bir macerasıyla daha karşınızda. Aman canım, tevazuya gerek yok, Allah beni güzel yaratmış. Hı-hııı... Güzelliğin asıl sahibinin O olduğunu itiraf ettikten sonra söylemekten neden çekineyim? Kibirlenmek için demiyorum ki. Değil mi ama arkadaşım? Yaaa... Güzelliğime bakıp Rabbimizi daha iyi tanıyasınız diye söylüyorum. Hem de sevesiniz. Çünkü beni yapan ben değilim.

Evet. Ben de Allah'ı tanımanın bir aracıyım arkadaşlar. Kitap gibi düşünün beni de. Okunulacak birşey gibi bakın. İnceleyin. Şu güzel kanatlarımı yapabilmek için nasıl bir mühendislik lazım bir hayal edin! Öyle ya! Bir savaş uçağı yapmak için yıllarca çalışıyor devletler. Yüzlerce mühendis, emek, mesai... Ben yumurtadan 'Hooop' diye çıkıyorum. Böyle kolay oluyor diye tesadüfen oluştuğumu düşünmeyin sakın. Onlardan daha fazla emek lazım bana.

Öhöm. Övünmek gibi olmasın ama ben canlıyım bir de. Nefes alırım. Neşelenirim. Üzülürüm. Yaralansam Rabbim şifa verir bana. Tamirci görmezsiniz. Savaş uçakları bunları yapamaz. Hem başımda çalışan mühendisleri görmüyorsunuz diye kendi kendime oluştuğumu düşünmeyin. Zira elbette bendeki sanat birçok ustalık ister. Evet. Öyledir. Benim üzerimde de Cenab-ı Hakkın güzel isimleri çalışıyor. Herbiri kendi ölçüleriyle bana birşeyler katıyor. Güzelliğim Cemîl isminden geliyor mesela. Renklerimse Mülevvin isminden. Şu şirinliğime bakıp Vedud ismini görmemekse hata olur. Hele bir de şakımam var ki, bu güzel ötüşü yaratan, ancak herşeyi duyan birisi olabilir. Kulakların nelerden hoşlanacağını bilmeyen böyle bir sesi yaratamaz. Geldik mi Semî ismine! Hadi bakalım. Bir de içimdeki nakışlarda dikkat edilmesi gerekenler var. Oy, oy, oy... Bendeki sanat anlatmakla bitmez. Yorulur kalırsın.

Ama benim güzel arkadaşım, Salih Kayracığım yani, bu sıralar güzelliğimi takdir edemiyor. Benimle yeterince ilgilenmiyor. Neden mi? Çünkü bilgisiyarda yeni oyunlar keşfetti. Onlarla oynamaktan bana vakit ayırmaz oldu. Çok kırılıyorum. Benim adım 'Muhabbet Kuşu' yahu. Muhabbet kuşu muhabbet etmeden durabilir mi? İlla birisiyle iki lâfın belini kırmamız lazım. Yanlış anlamayın. Bir deyim bu. Yoksa kimsenin bir yerini kırmıyoruz. Yani konuşmam lazım. Konuşmak da kendi kendine pek güzel olmuyor. Eskiden Salih Kayracığımla ne güzel konuşurduk. Birbirimize komik şeyler anlatırdık. Şimdi bir gözü ceptelefonundaysa diğer gözü bilgisayarda. Çok bozuluyorum ha! O yüzden geçenlerde klavyesinin üstüne konup tuşların üzerinde zıpladım. Ve bütün gücümle bağırdım: "Ciiiiiikkk. Ciiiiiiikkk."

Salih Kayra oyunu bozulunca küplere bindi:

- Ne yaptın Cikcik? Tam bir üst seviyeye geçiyordum. Tuşlara basıp yapacaklarımı karıştırdın. Oyun bir anda bitiverdi. Böyle terbiyesizlik olur mu ama ya?

- Yaaa... Demek öyle Salih Kayra Bey. Hatam için özür dilerim o zaman. Fakat sizin de bana karşı birçok hatalarınız var. Ne zaman özür dileyeceksiniz bakalım?

- Ne hatasıymış?

- Daha ne olsun? Oraya kondum. Buraya kondum. Oraya uçtum. Buraya uçtum. Yapmadığım şaklabanlık kalmadı. Lakin beyefendinin dikkatini bir türlü üzerime çekemedim. Ötmekten sesim kısılacak neredeyse. Artık benimle oynamak yok mu?........

© Risale Haber