Vahid-i Ehad’in âlemde münteşir iki çeşit birlik tecellisi görülmektedir. Biri kâinatın heyet-i umumiyesinde temaşa edilen birlik, diğeri mahlûkatın her bir cüz’ünde görülen birliktir. Küll’de celal içinde görülen birlik tecellisi vahidiyeti, cüz’de cemali manada temaşa edilen birlik Ehadiyet cilvesini göstermektedir.

Evet, kâinatı Esma’ül Hüsna adedince birlikler içinde bir bütün olarak halkeden Rahman, her bir mahlûkun simasına ve azalarına birlik mührünü nakşetmiş, insanı kâinatın bir misal-i musağğarı yani küçük bir numunesi olarak halketmiştir.

İlahi isimlerin azami tecellilerine mazhar cami bir mahiyet, hadsiz latife ve hasseler ile teçhiz edilen insan, ‘Talim-i Esma’ hadisesi ile melaikeye rüçhaniyetini ispat etmiş, külli bir ubudiyet vazifesi ile tavzif edilip dünyaya gönderilmiştir. Evet, insan bütün mahlûkat içinden seçilmiş, tecelli-i Ehadiyet ile cilve-i samediyeti gösterir bir keyfiyette vücud libası ile arza indirilmiştir.

İnsan, ‘emanet-i kübra’ya’ hamil kılınmasıyla ve cami mahiyeti itibarıyla, yani sayısız istidatlarıyla mahall-i imtihan ve diyar-ı meşakkat olan dünyanın yaratılmasına, kıyametin kopmasına, mizanın kurulmasına, cennet ile cehennemin icadına sebebiyet vermiştir.

Rahman; marifet-i tamme ve ubudiyet-i külliye ile mükellef kıldığı insana, kudsi ve mutlak zatını, mukaddes ve muhit sıfatlarını bilmede zorlanmasın diye vahidiyet içinde ehadiyetini tecelli ettirmiş, varlığını ve birliğini her cüz’ üstünde........

© Risale Haber