Bediüzzaman Said Nursi’nin Eski Said Dönemi talebelerinden olan Müküslü Hamza Ağabey Horhor Medresesinde ona öğrencilik edip, Üstadın daima dua ettiği nadide talebelerindendir. Müküslü Hamza Ağabey, İşaratül İ’caz ile 10. Söz olan Haşir Risalesi’nin naşirlerindendir. ‘Bediüzzaman Sa’id-i Kürdi’nin Tercüme-i Halinden Bir Hülasadır’’ adlı eseri Üstadın hayatına dair yazılan ilk eserdir. Bu eser Bediüzzaman’ın yeğeni Abdurrahman tarafından 1334/1918 senesinde Evkafı İslamiye Matbaasında basılan İşaratül İ’caz’ın sonuna eklenen tarihçedir.1

Hamza Ağabey hakkında maalesef camiamızda bazı yazar ağabeylerimiz ellerinde hiçbir bilgi ve belge olmadan bazı uydurma iddialarda bulunmaktadırlar. Bu iddiaları tahkik ettiğimizde bu konuda ne Risale-i Nurlarda ne de Üstadın hizmetinde bulunan ağabeylerden aktarılan en küçük bir bilgi kırıntısı dahi bulunmadığını görmekteyiz.

Bu yazar ağabeylerden biri de Necmeddin Şahiner’dir. Necmeddin Şahiner, Son Şahitler 1 kitabında şunları söyler: ‘’İşaratü'l-İ'caz Müellifi, eski bir talebesi olan Müküslü Hamza'yı telmih ederek, Birinci Mecliste şöyle bir konuşma yapmıştı: "Eskiden Türk olmayan bir talebem vardı. Eski medresemde hamiyetli ve gayet zeki o talebem, ulûm-u diniyeden [din ilimlerinden] aldığı hamiyet dersi ile her vakit derdi: 'Salih bir Türk, elbette fâsık kardeşimden ve babamdan bana daha ziyade kardeştir ve akrabadır. Sonra aynı talebe, talihsizliğinden, sırf maddî fünun-u cedîde okumuş. Sonra ben-dört sene sonra-esaretten gelince onunla konuştum. Hamiyet-i milliye bahsi oldu. O dedi ki: "Ben şimdi, râfızî bir Kürdü, salih bir Türk hocasına tercih ederim.' "Ben de, “Eyvah!' dedim, 'ne kadar bozulmuşsun?' Bir hafta çalıştım, onu kurtardım, eski hakikatli hamiyete çevirdim."2

Burada telmih edilen kişinin Müküslü Hamza Ağabey olduğuna dair ne Üstad’tan ne de hizmetindeki ağabeylerden en küçük rivayet, en küçük bir bilgi yoktur. Tamamıyla Şahiner’in şahsi yorumudur. Maalesef sonradan M. Latif Salihoğlu, İhsan Atasoy gibi bazı yazarlar da bu yorumu sanki doğruymuş gibi hiçbir araştırmaya tabi tutmadan aktarmışlardır.

Aşağıda bu yorumun tarihi gerçeklerle tamamen zıt olduğunu Risale-i Nur ve tarihi belgelerden yararlanarak ortaya koymaya çalışacağız.

1-Şahiner ağabeyin bahsettiği mektup Emirdağ Lahikası’nda geçer ve iki versiyonu vardır. Bir tanesi “Heyet-i Vekileye ve Tevfik İleri’ye”3 başlığını taşıyor. Diğeri “Reisi Cumhur’a ve Başvekil’e”4 başlıklıdır. Bu mektup aynı zamanda Başbakanlık cumhuriyet arşivinde de bulunmaktadır. Reisi Cumhur’a ve Başvekil’e adlı mektupta güya Hamza ağabeye telmih ettiği söylenen ibare şöyledir: “Ben Van’da iken, hamiyetli Kürt bir talebeme dedim ki:........

© Risale Haber