“Çevrenizdeki bedevî Araplar ile Medine halkından birtakım münafıklar vardır ki, münafıklıkta maharet kazanmışlardır. Sen onları bilmezsin, onları biz biliriz. Onlara iki defa azap edeceğiz; sonra da büyük azaba götürülürler.” (Tevbe 101)

Münafık; ikiyüzlü, içten pazarlıklı, nifak sokucu, barışı bozan, yalan söyleyen, hainlik ve casusluk eden kimse demektir. Münafık, görünüşte Müslümandır; fakat hakikatte Müslümanlara düşman bir kafirdir. Kuran’da bir surenin adı “Münafıkun” suresidir. İslam’a büyük zararı bunlar vermiş, tarih boyunca İslam’ın müfrit düşman bunlar olmuştur.

Kuran’daki münafık sözcüğünün geçtiği ayetleri incelediğimizde şunu görmekteyiz: Münafıklar, ikiyüzlü insanlardır; kalpleri bozuktur. Çıkarları gereği, inanmış görünüp gerçekte inanmamış kimselerdir. Gayeleri, Müslümanların arasında gizlenip........

© Pusula Gazetesi