“ Sizi yaratan O’dur. Böyle iken kiminiz kâfir, kiminiz mümindir. Allah yaptıklarınızı görendir.” (Tegâbun 2)

Kur’an-ı Kerim’in 64. sûresi olan Teğâbun, ilk âyetlerinden itibaren Allah’ın bütün varlıkları kapsayan egemenliğini ve kudretini vurgularken, kulların bir kısmının bu apaçık gerçeğe rağmen varlığı yaratanı inkâra sapmalarının anlamsızlığını gözler önüne serer.

“O’dur ki sizi yaratan; öyle iken kiminiz kâfir, kiminiz mümindir. Allah yaptıklarınızı görendir” (Teğâbun, 2) buyuran İlâhî hitap, varoluşu ve iradeyi net bir biçimde ortaya koyar. Ayetin işaret ettiği temel hakikat şudur: Evrenin ve içindekilerin tek sahibi, her şeye gücü yeten Yüce Varlık’tır. Buna rağmen bir kısmımız Rabbimizin varlığını ve birliğini kabullenmez. Şimdi şu ayetler karşısında inkârın akli delili nedir: “Göğü ve yeri hakkı ile o yarattı, sizi de en güzel şekilde biçimlendirdi; dönüş ancak Onadır. (Teğâbun, 3) “Göklerde ve yerde ne varsa Allah’ı tesbih eder. Mülk O’nundur, hamd O’na mahsustur. O, her şeye kadirdir. O, yarattıklarınızı bilir; gizlediklerinizi de açığa vurduklarınızı da. Allah, kalplerin özünü hakkıyla bilen bir Hakîm’dir.” (Teğâbun, 1–4)

Burada iki vurgu vardır: Birincisi, yaratılışın ve biçimlendirmenin tek müsebbibinin Allah olduğu; ikincisi, bu varlıkların Rabbinin ilmi ve kudreti karşısında insanın itiraz edemeyeceği somut ve akli bir delilin mevcut........

© Pusula Gazetesi