Efe’nin Erzurumluya dair çizdiği portrede ibadet ve zikre bağlılık da önemli bir yer tutar. “Seherlerde müezzinler nidâsı / Halkalarda muvahhidler sadâsı / Ne güzeldir zikrullahın edâsı” dizeleri, Erzurum’un dini hayatının canlılığını anlatan en çarpıcı örneklerdendir. Bu mısralarda fecir vakitlerinde semaya yükselen müezzin nidalarından, zikir halkalarında “Allah Allah” diyerek zikreden mü’minlerin seslerinden bahsedilir. Alvarlı Efe, seher vakti okunan ezanların şehirde uyuyanları uyandırdığını, Hak âşıklarının zikir meclislerinde coşup “Allah Allah” sedalarıyla yanık niyazlarda bulunduklarını büyük bir hayranlıkla dile getirir. “Ne güzeldir zikrullahın edası” ifadesi, Allah’ı anışın, zikredişin ne güzel bir hal olduğunu, bu manzaranın Erzurum’a ayrı bir manevi güzellik kattığını belirtir. Gerçekten de Erzurum’da asırlardır süren bir “zikrullah” geleneği, özellikle tekkelerde ve evlerde devam edegelmiştir; Alvarlı Efe de bizzat kendi dergâhında zikir meclisleri icra eden bir sufiydi. Dolayısıyla, şiirinde anlattığı sahneler yakından şahit olduğu, yaşattığı sahnelerdir. Bu dizeler, Erzurum insanının ibadete düşkünlüğünü ve tevhid aşkını ortaya koyar.

Erzurumluların dinî vecibelere hürmeti de Alvarlı Efe’nin şiirinde övgüyle bahsedilir. “Ramazân’da bir âlî-şân ederler / O şehr-i siyâmı zî-şân ederler / Fukarâ gönlünü gülşen ederler” dizeleri, Erzurum halkının Ramazan ayında yaptıklarını özetler niteliktedir. Efe burada, Ramazan-ı şerifi........

© Pusula Gazetesi