Ya haktan yanasın ya zalim ey can; ötesine çıkılacak kapı arama.

Arada idare edivereceğine kanıp aldatma pak ruhunu.

Sen bilmez misin ne kıratta bir kalp taşıdığını, hiç bilmez misin?

Bilirsin de anlamak üzre sınanmak gerektiğini aklından silmek için uzun bir

ömür zayi edersin.

Zordur! Emek ister, hakdan yana olmak çok fedakârlık gerektirir.

Göz ucuyla değil, gönül huşusuyla o tarafa doğru döndürmen gerekir başını.

Başın kopacak diye vesveseye verir seni iblis…

Kanarsın ve ebedi bir yangının harmanı eylersin bedenini.

Ruhunun canhıraş çağırdığı tarafa dönersin, El-Vedud olanın aşk okuyla mis kokan

bir hayat iksiri ala bular kalbini.

Pak olursun… yarılır kalbinin içi ve kirlerinden azat edilirsin.

İşte nasipsiz girilmeyen hidayet yolu oradan başlar ve Cemalullah’a

ulaştırıncaya dek terk etmez seni.

Ancak ince çizgisinde istikametinin sapmaksızın yürümen beklenir senden.

Her yalpalayışın yeni bir Tevvabça dokunuşa denk gelir, o şefkati........

© Pusula Gazetesi