Termin „remigracija“ do skora je imao krajnje bezazlene i neutralne konotacije. U upotrebi je bio uglavnom u užem krugu ljudi koji su stručno zaokupljeni studijama migracija. U poslednje vreme, međutim, remigracija postaje goruće pitanje najvažnijih javnih debata u Nemačkoj, a o njoj se polemiše i diskutuje i na globalnom nivou. Oko lingvističkog i pravnog tumačenja ovog pojma u Nemačkoj se lome koplja već dve godine u kontekstu zaštite osnovnih ljudskih prava, ustavnog poretka i jednakosti građana. U pomenutim studijama migracija, termin se odnosio na povratni proces emigracije, uglavnom povratak iseljenika u zemlju emigracije. U različitim okolnostima, emigracione i imigracione vlasti su na različite načine percipirale remigraciju u zavisnosti od trenutne potrebe za radnom snagom ili etno-nacionalnih i državnih agendi koje su stajale iza praktične politike.

Ta bezazlena remigracija iz ranijeg vremena počela je da poprima opasne implikacije od novembra 2023. kada je u vidu agende i akcionog programa promovisana na skupu pristalica ultra-desničarskih, etno-nacionalnih i konzervativno-identitetskih ideologija, koji je održan u jednom hotelu u blizini Potsdama u Nemačkoj. Među organizatorima i učesnicima skupa bili su visoko pozicionirani partijski funkcioneri AfD-a, a bilo je prisutno i dvoje pripadnika desnog krila Hrišćansko-demokratske Unije (CDU). Plan remigracije predstavio je austrijski desničar Martin Zelner (Martin Sellner) uz otvoreno odobravanje od strane prisutnih funkcionera AfD. Skup je inače bio organizovan konspirativno, ali su detalji procureli u javnost, jer su se među učesnike infiltrirali novinari portala Correctiv.org.

Zelnerova remigracija je zapravo eufemizam, pokušaj da se upotrebom neutralnog termina zamagli suština njegovog novog sadržaja. Navođenje „neasimilovanih državljana“ među kategorijama ljudi na koje se primenjuje........

© Peščanik