Bugünün Türkiyesi’nde tam olarak ne oluyor?

Ne yaşıyoruz biz?

Birçok detayı, üzerimize sağanak gibi 21. yüzyılın ikinci çeyreğine günler sayarken yağan olayları takip edip anlamaya çalışıyoruz. Türkiye’nin 21. yüzyılın ikinci çeyreğine günler sayarken yaşadığı, bir metamorfozun mücadelesi ve çekişmesidir: “Mutlakiyetçiler” ve “Cumhuriyetçiler” arasında geçen ve Türkiye’nin ruhu için verilen, bu yüzyılın geri kalanında nasıl bir yer, toplum, ülke olacağımız ve olamayacağımızın mücadelesidir.

Mutlakiyetçiler, merkezi otoritenin tek bir odakta toplandığı; iktidar gücünün, yargı, yasama ve seçim; diğer bir deyişle, denge ve denetleme yoluyla “değiştirebilme gücü” ile sınanmadığı bir düzene inanır ve böyle bir sistemi desteklerler. Mutlakiyetçi sistem, hiçbir kurum veya bireyin, gerçekten “değiştirebilme”, “sorgulayabilme” gücüne sahip olamadığı, gücün tek elde sınırsız ve biçimde toplanabildiği bir düzendir. “Tek el”, monarşik olabilir, ailevi veya aynı klik içinde nesilden nesile kan bağı veya benzeri akrabalık/ortaklıklarla devredilebilir, tek bir odakta toplanabilir. Fransa Kralı XIV. Louis’nin 17. yüzyıl ortasında sarfettiği, “L’état, c’est moi” (Devlet, o benim) gibi bir anlayıştan bahsediyoruz. Mutlakiyetçilik, tarihteki herhangi bir “yekpare güç, tek lider” fikrinden, “devletin” varlığı ile ayrılıyor. Ortada bir “devlet” de olmalı ki; tüm kurumları ve bürokrasisi ile, o “mutlak güç”, “tek bir bütün”, “tek bir vücut” imişçesine hareket........

© P24