Filmleri sevdiğim kadar, belki de daha çok, iyi yapılmış film afişlerini severim. İlk yazılarımdan biri olan “Afişin Önündeki Çocuk” bu durumu anlatır. Eskiden bu sanatın ardında müthiş isimler vardı. O filmleri hala güçlü bir şekilde hatırlamamızın bir sebebi de onlar.

Renato Casaro bu isimlerin arasında beni en çok etkileyendi. Onu dün, 90 yaşındayken kaybettik ama kült sanatı film afişlerinde ve hafızalarımızda yaşamaya devam edecek.

Sinema afişi dediğimiz şey aslında bir yanılsamadır. Birkaç fırça darbesiyle filmin vaadini, karakterlerin tutkusunu, hikâyenin şiddetini veya şefkatini önden hissettiren büyülü bir kapı… İşte bu kapıları en ihtişamlı şekilde boyayanlardan biri Renato Casaro’ydu.

Bugün artık dijital foto-montaj posterler çağındayız. Photoshop’un steril parlaklığında her şey birbirine benziyor. Casaro’nun çizgilerindeki kahramanlık, korku, erotizm ya da merak, seyircinin zihninde kök salmış durumda. Bu yüzden Casaro’yu kaybetmek, biraz da çocukluğumuzun, gençliğimizin, sinema salonu kuyruklarında heyecanla bakıp büyülendiğimiz o dünyaların kaybı gibi.

Renato Casaro, 1935’te İtalya’nın Treviso kentinde doğdu. Küçük yaşlardan itibaren resimle iç içeydi. Onun için kâğıt, sadece karalamalar değil, hayal dünyasının kapısıydı.........

© Öteki Sinema