Geçmiş asırlarda Müslümanlar zengin, Batılılar fakir idiler. Zamanımızda ise durum tersine. Onlar zengin olurken, bizler fakir düştük! Neden?

“İnsan için ancak çalıştığının karşılığı vardır.” (Necm: 39) âyetinden ve “Çalışan, Allah’ın sevdiği bir kuldur.” Hadisinden hareketle edinilen çalışma meyil, şevk ve arzusu; bazı telkinler ile, kimi câhil şeyhler ve dini yanlış yorumlayan bazı sözde bilginlerin telkinleriyle; o çalışma meyli kırıldı. Çalışma şevki söndü. Bu tenbellik yüzünden ise fakirleştik.

Oysa, “İ’lâ-yı Kelimetullah (Allah’ın dinini yüceltmek ve yaymak) şu zamanda maddeten terakkiye (maddî ilerlemeye) mütevakkıf (bağlı) olduğunu bilmeyen” bazı câhil idareciler, âlimler ve şeyhler; o meyelânı kırıp, o şevki söndürdüler.

“Maddeten terakki” ifadesinden; devletin savunma, tarım, ticaret ve san’at alanlarında ilerleyip devleti geliştirmeyi amaç edinmesi gerektiğini anlayamadılar.

“Dünya, âhiretin tarlasıdır.” Hadisini tek taraflı yorumlayarak; o meyil ve şevki söndürdüler!

Halbuki hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya, yarın........

© Önce Vatan