Halk Eğitim kurslarının yıl sonu sergisi için Vilayet köyüne gidildiği zaman neredeyse � eğimli bir dağdan iniş aşağı inmek ve yokuş yukarı çıkmak gerekiyormuş…

Kursun açış konuşmasını yapan Gazi Öğretmen hastası olan insanların bu % 80 eğilimli yoldan dağın tepesine nasıl çıkarıldığını sorduğu zaman güngörmüş yaşlı bir ihtiyar buranın tamamen tecrit edilmiş bir köy olduğunu, hastalarını “sal” yapmak suretiyle dağın tepesine çıkarabilseler bile vasıta olmadığı için oradan şehre götürmenin imkansızlığını anlatmış…

Gazi Öğretmenin eşi Habibe Hanım Sayın Kaymakamın eşi Sevgi hanımla birlikte dönüş yoluna giderken başlarından geçen bir anıyı şöyle anlatmış:

“…Vilayet köyüne halk eğitim müdürlüğünün açtığı yıl sonu sergisine gitmek için bayanlar olarak biz de hazırlanmıştık…

Kaymakam beyin eşi Sevgi hanım başta olmak üzere ilçenin hatırı sayılır kişilerinin eşleri de yıl sonu sergisi için hazırlanmıştı…

Yakın akrabamız olan Gülseren Müftüoğlu da gidecek olanların arasındaydı… Gülseren ablanın ayağında topuklu bir ayakkabı vardı…

Vilayet köyünün yollarının çok kötü olduğunu hatta patika yol olduğunu, toprak yol olduğunu Milli Eğitim müdürü olan eşimden öğrenmiştim…

Kendisine gideceğimiz Vilayet köyünün yollarının topuklu ayakkabı giymeye uygun olmadığını söylemiştim… Pek dikkate almamıştı…

Gideceğimiz köyün adının Vilayet olduğunu bu nedenle yollarının da adına uygun olabileceğini söylemişti… O arada köye gitmek için hazırlanan bayanlar bir araya toplanmıştık…

Gülseren abla gelen bayanların içinde şapkalı 70 yaşlarında bir bayanı göstermiş ve onun nasıl gidebileceğini sormuştu… Jeep’lere binip yola koyulmuştuk…

Giderken Gülseren abla hala bayanı gösteriyordu ve onun nasıl gidebileceğini sorguluyordu…

Araçlarımız bizi belli bir noktaya kadar götürmüştü…Oradan ilerisine yaya olarak gidecektik…Yukardan aşağıya doğru iniyorduk…

Yaklaşık 1 saat kadar yaya yürüyüşle iniş aşağıya sergi açılan yere varmıştık…Köy denilen yer birkaç toprak damı olan küçücük toprak evlerden ibaret bir yerdi…

Bu arada yine Gülseren abla o yaşlı kadının yokuş yukarıya nasıl çıkabileceğini sorup duruyordu…Sergi açılışı yapılmış…Yemekler yenmiş…Öyleden sonra da dönüş hazırlıkları başlamıştı…

Birde baktım ki yaşlı kadın eline büyükçe bir asa almış ve yola koyulmuştu…Biz de toparlandık yokuş yukarı çıkmaya başladık…

Yaklaşık 100 metre kadar gittikten sonra baktım........

© Önce Vatan