Kim olursa, ne olursa olsun; bir şeyi yıkıyor, yok ediyorsa ona hiç saygı duymam.

Nedeni gayet açık; yıkmak, yok etmek, bozmak!

Var olanı yok etmek!

Neyine saygı duyacaksınız?

Saygı duyulur mu?

Kim olsa saygı duymaz!

Neye saygı duyulur biliyor musunuz?

Var etmeye, yapmaya, kurmaya…

Adı üzerinde yapmak, kurmak, inşa etmek…

Var etmek ne güzel değil mi?

Temelde insanlığa faydalı bir iş yapmak vardır.

Yapılan iş kişisel değil toplumsaldır.

Yapmak, inşa etmek, kurmak kolay değildir.

Zor iştir.

Hem de çok zor…

Yerine göre bir ömür, yerine göre tüm bir beden, yerine göre bir can feda edilir.

Kurmaya, yapmaya, inşa etmeye en güzel örnek Atatürk’tür.

Yıkılmış, yok edilmiş, işgal altında bir ülkeyi, tüm rütbelerinden vazgeçerek, canını ortaya koyarak düşmanlardan kurtarmış, yeni bir ülke inşa etmiştir.

Yapmak, inşa etmek, kurmak budur…

Kuruyor mu yıkıyor mu?

Meseleye bu temelde bakılmalıdır.

Güzel işler yapan, inşa eden insan değerlidir. Bu insanlar her yerde baş tacı edilmelidir.

Bir işte kişisel çıkar varsa orada........

© Öğretmen Sitemiz