Eleştirel pedagoji, eğitim üzerindeki neoliberal ve muhafazakâr politikaların etkilerini eleştirerek, bunları ortadan kaldırmayı, özgürlükçü ve alternatif eğitim modelleri geliştirmeyi hedefler. Bu süreçte; öğrenci, öğretmen ve akademisyenlerin görüşleri, fikirleri, önerileri ve en önemlisi ortak çalışmaları hedeflenir. Eğitim ile cinsiyet, ırk, sınıf, etnik kimlik, dil gibi gerçekliklerin iç içe olduğunu, eleştirel bir pedagojik çözümlemenin öncelikle sınıfsal ve eleştirel çözümlemelere dayanması gerektiğine inanan eleştirel eğitimciler, halkın yararı, halkla ve halk için bir eğitim pedagojisi ortaya koyar.

Freire, kalıcı insan özgürlüğü hizmetinde bir politik praksis olan eğitimi, eylemi dönüştürme aracı olarak düşünmektedir. Freireyen pedagojinin genel amacı, özgürleştirici bir pedagojik sürecin geliştirilmesiyle toplumda, ezen ile ezilen arasındaki güç ilişkilerini anlamak için gerekli bilgi, yaratıcılık ve sürekli eleştirel dönüşlü kapasiteler uyandırmak yoluyla bir kurtuluş düşüncesi ve eylemi başlatmak şeklinde ifade edilebilir.

Eleştirel pedagoji, müfredatı ve öğretimi statükoyu yeniden üretmek yerine dönüştürmeye çalışır.Çok geniş bir alana yayılmış çalışmalar nedeniyle eleştirel pedagojinin özellikleri konusunda çok değişik nitelendirmeler vardır. Bu değerlendirmelerin kesiştiği noktaları şöyle sıralayabiliriz;

-Eleştirel pedagoji, Paulo Freire’yi kurucu filozof olarak kabul........

© Öğretmen Sitemiz