Vergi sistemi ve kamu maliyesi üzerine sıkça yazılar yazıyorum. Ancak konu meslek odalarına geldiğinde, olağan dışı tepkilerle karşılaşmak artık sıradan hale geldi. TÜRMOB ve bazı oda kurulları, eleştiriyi hukuk dışı yaptırımlarla bastırmaya çalışıyor. Yargının suç unsuru bulmadığı yazılarım nedeniyle disiplin soruşturmaları açılması bu yapıların kendini yargıdan ve anayasadan üstün gördüğünün açık işaretidir.

Bugün devlet kurumları dahi eleştiriye açıkken, bazı meslek odaları otoriter bir dirençle hareket etmeye devam ediyor. Bu yapılar hizmet üretmekten çok, yöneticileri için imtiyaz alanı işlevi görüyor.

YENİ NESİL KONFOR ALANI

Öyle bir düzen inşa edilmiştir ki artık bir meslek odasının yönetimine dâhil olan kişi, hayat boyu ultra bir sermaye sahibinden daha lüks, daha korunaklı ve daha şatafatlı bir yaşam sürebilmektedir. Huzur hakkı, temsil gideri, seyahat, ikram ve organizasyon harcamaları adeta sınırsız. Üstelik bu yapılar, özel sektör gibi iflas, müşteri kaybı ya da rekabet baskısı vb. risklere de açık değildir. Bu sistemden çıkan devasa büyüklükteki bürolar, meselenin başka bir boyutudur.

SEÇİM Mİ, ATAMA MI?

1989 tarihli 3568 Sayılı Kanun ile kurulan odalarda, aradan geçen 36 yıla rağmen hâlâ aynı isimler yönetimdedir. Seçimlerin yerini, ömür boyu atama nadiren de dönüşümlü atama sistemine benzeyen bir yapı almıştır. Türkiye’nin en büyük SMMM odasında dahi seçimlere katılım yüzde 25’in (YMM odasında ise yüzde 30’un) altında kalmıştır. Bir meslek odası için demokratik meşruiyet ve temsil adaleti açısından kabul edilemez bir seviyeyedir bu. Üstelik kurul ve komisyonda görev alanlarla bunlarla ücret ve ortaklık ilişkisi içinde olanlar tenzil edilir ve daha da ayrıntılı bir sadeleştirmeye gidilirse bağımsız iradeyle seçime katılan reel temsili katılım oranı neredeyse yok denecek düzeydedir.

MESLEK NEFES ALAMIYOR

Oysa meslek odalarının temel işlevi, üyelerinin mesleki faaliyetlerini kolaylaştırmak ve kamu yararına uygun çözümler üretmektir. Lakin tepe yöneticilerin........

© OdaTV