Artık kimse kimseyle konuşmuyor; herkes herkese bağlanıyor.

Sosyal medya, insanı birbirine yaklaştırmak için doğmuştu ama bizi yalnızlığın en kalabalık biçimine teslim etti. Facebook’un ilk yıllarında “insanları birbirine bağlamak” iddiası, bugün Meta adı altında bir hayal kırıklığının küresel simgesine dönüştü. Oysa mesele sadece bir platformun değişimi değil; toplumsal bir çağın içsel çözülüşüdür. Kapitalizmin en görünmez biçimi, insan ilişkilerinin içine sızarak dostluğu, dayanışmayı, hatta sevgiyi bile “içerik”e çevirmiştir. Artık arkadaşlıklarımız algoritmaların tahakkümü altındadır.

Zuckerberg bir zamanlar sosyal ağları “insan ilişkilerini güçlendiren bir teknoloji” olarak tanımlamıştı. Oysa bugün o ağlar, insanın insana temasını değil, kopuşunu büyütüyor. Ortalama bir Amerikalının üç yakın arkadaşı olduğu söyleniyor ama bu sayı gerçeğin değil, ölçülebilir yalnızlığın bir göstergesi. Evet, insanlar birbirini hâlâ tanıyor, görüyor, beğeniyor, takip ediyor; ama........

© Nokta Haber Yorum