Günümüz (daha doğrusu tüm zamanların) adalet eksikliğine bir de böyle bakalım:

Kimine göre -daha çok da yöneticilere göre- denizde bir damladır adalet; kimine göre denizin ilk hali, denizi deniz yapandır. Bana sorulursa kız kardeşimdir Adalet (bunun, adaletin aynı zamanda bir kadın adı olmasıyla ilgisi yoktur). İnsanlar adalet fikrinden ne anlıyorsa, yaşamını da ona göre düzenliyor. Ona ideoloji bulaştığında adalet, adalet olmaktan çıkıyor. Büyük kesimler açısından, olabilen bir şey değil, sadece istenebilen bir şey haline geliyor. Bu duruma, özgürlüklerden el çekme hali de diyebiliriz.

Adalet sessizlik midir; bir beyaz sayfa mıdır yoksa; tüm seslerin kendini duyurabildiği, tüm renklerin sesi mi?

Gülmekle dindirilemeyecek bir mutluluk mu adalet? Mutsuzluğa meydan okuyuş…

Kesilen kolun yeniden uzaması; kaybolan aklın bulunması; açların doyurulması; güvenlik endişesinin kalmaması mıdır adalet?

Gideceğim yeni bir ülkenin başlangıcı… Tam uzak bir yerden dönerken yolun ortasında rastladığım. Kim koymuş onu oraya diye düşündüğüm? Kız kardeşim gibi bakımlı, narin, bir o kadar da ilgiye muhtaç…

Biliyorum,........

© Nokta Haber Yorum