Η επιδίωξη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την προσέγγιση του περιβάλλοντος του προέδρου των ΗΠΑ (π.χ. η πρόσφατη συνέντευξή του στο «τραμπικό» Breitbart News) έχει το προσωπικό κίνητρο της διόρθωσης του πολυετούς λάθους της μη τήρησης ίσων αποστάσεων μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών. Ωστόσο, συμπίπτει και με μία σημαντική καμπή των διμερών σχέσεων κατά την οποία η Ουάσινγκτον αναμένει τη λήψη σημαντικών αποφάσεων της Αθήνας, εντός αυστηρού χρονικού πλαισίου, σε μείζονα θέματα.

– Το πρώτο ζήτημα αφορά την επείγουσα ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση της ελληνικής αμυντικής βοήθειας προς την Ουκρανία, παρά την εντύπωση που είχε δημιουργηθεί στην κυβέρνηση ότι θα απαλλασσόταν από αυτό το άγχος λόγω των τριγωνικών ειρηνευτικών συνομιλιών Ουάσινγκτον – Κιέβου – Μόσχας. Η αμερικανική πλευρά υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει να αποστείλει στην Ουκρανία, πολύ σύντομα, μεγάλες ποσότητες οπλισμού. Μεταξύ αυτών, πύραυλοι εδάφους-αέρος μικρού βεληνεκούς (για τους οποίους είχε δοθεί ελληνική υπόσχεση στον τότε υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, Λ. Οστιν, από πέρυσι τον Απρίλιο!) και κατευθυνόμενα βλήματα κατά αεροσκαφών και πλοίων (όπως συμφωνήθηκε στα τέλη του 2024). Το πρόσθετο στοιχείο, που θα φέρει σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό, είναι ότι ανώτερα στελέχη της διοίκησης Τραμπ δεν συμμερίζονται το επιχείρημα ότι η Ελλάδα, λόγω της εξ ανατολών απειλής, δεν μπορεί να αποστείλει συστήματα αεράμυνας στην Ουκρανία και αναμένεται να προτείνουν τις επόμενες ημέρες (αν αυτό δεν έχει ήδη γίνει) φόρμουλα επίλυσης του θέματος. Ενδεχόμενη αποδοχή της συγκεκριμένης φόρμουλας θα προκαλέσει εσωτερικό πολιτικό κόστος στον πρωθυπουργό και δυσαρέσκεια σε άλλους ξένους συνομιλητές του, ενώ ενδεχόμενη απόρριψη θα δυσχεράνει τις συνεννοήσεις με το επιτελείο του Αμερικανού προέδρου.

– Το δεύτερο σημαντικό θέμα είναι η παροχή χειροπιαστών ανταλλαγμάτων, εκ μέρους της Αθήνας, στη συνδρομή που παρέχει το US Navy στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην τεράστια περιοχή από τον Περσικό Κόλπο........

© newsbreak.gr