Futbol bazen yalnızca çimlerin üzerinde oynanmaz. Bazen karar odalarında, bazen kulüp koridorlarında, bazen de bir başkanın tereddütlerinde oynanır. Zagreb akşamı, Fenerbahçe’nin sahadaki 11’i kadar, kulübün zihnindeki kargaşanın da röntgeniydi.

Domenico Tedesco, daha dün Samandıra’ya valizini bırakmış, soyunma odasının kokusuna alışmamış bir yabancı. Elinde çılgın bir reçete. Fred’i, İsmail’i yedek; Asensio’yu, Semedo’yu hiç oynamadıkları bir orta sahaya sürmek. Sağ beke Çağlar’ı koymak.

Bunlar futbol kararından çok, insan aklının sınırlarını zorlayan kumarlar. Hiçbir hoca, bu kadar keskin bıçağı eline öylesine almaz. Demek ki masada başka hesaplar da var. Ama yine de böyle bir çılgınlık gerekli miydi, emin değilim. Hoca, sıkıntılı tercihlerine devam ediyor.

♦♦♦♦♦

Futbol sadece skordan ibaret değil. Bir duruş, çokça aidiyet meselesi. Ama Fenerbahçe'de artık ne duruş kaldı, ne aidiyet. Mourinho'nun gölgesi hala Samandıra duvarlarında asılı. Tedesco ise o gölgenin altında eziliyor. Futbolcular? Ne Mourinho’yu unutabilmişler, ne de Tedesco’yu anlayabilmişler. Kafaları karışık, ayakları yorgun, yürekleri sönmüş.

İstatistikler bile utanmış, defterin kenarına sıkışıp kalmış. Yüzde 36 ikili mücadele kazanılır mı? Yüzde 27 hava topu, yüzde 22........

© Nefes