Kadıköy çayırlarında, ilk 20 dakika Fenerbahçe’nin sahada eksik isimlerden çok, karakter ve kimlik olarak kayıplara karıştığını gösterdi. Szymanski ve Dzeko’suz bir Fenerbahçe, iç organlarından biri alınmış bir savaşçının ayakta kalma çabasına benziyordu.

Kasımpaşa’nın genç ve diri ayakları, Talisca’nın henüz İstanbul’un ayazına alışamamış yorgun bedeninde delik deşik boşluklar bulurken, Mert Hakan ise elindeki alçıyla koşmaya çalışan, zincire vurulmuş bir yarış atı misaliydi.

Fenerbahçe’nin orta sahasında açılan bu delikler, Kasımpaşa’ya geniş düzlükler sundu. Rakip, her kazandığı topta bu boşluğu fark etti ve kılıç gibi delici koşularla Fenerbahçe’yi sarstı.

♦♦♦♦♦

Lakin futbol, bazen bir sihirbazın cebinden çıkardığı mendil gibi tek bir pasla değişebilir.

Fred, dâhiyane bir pas attı ve En Nesyri, patlayıcı bir sprinter edasıyla ölümcül son vuruşunu yaptı. Haftalardır formunu yükselten Fred, futbol zekasının bir kez daha hakkını verdi. Tadic ve Talisca’nın markaj altında nefes almakta zorlandığı dakikalarda, Brezilyalı maestro, şapkadan tavşanı çıkardı ve oyunun tüm çehresini değiştirdi.

Bu gol, sadece skoru değil, tribünlerin üzerine çöken kasveti de silkeleyip attı. Fred, sahada yalnızca bir futbolcu değil, Fenerbahçe’nin ritim tutan kalbi, nefes........

© Nefes