«Ό,τι έγινε, έγινε, εξηγήθηκε αναλυτικά. Έχουμε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το τελευταίο που θέλουμε, είναι να παίξουμε με τη σταθερότητα της χώρας. Είναι λυπηρό – ήταν μία απόφαση “μια και έξω”, αλλά τώρα βρίσκεται πίσω μας».

Αυτό το πίσω, σκάει κατά καιρούς μπροστά. Η σαπουνόπερα ωχριά. Αποπέμπει ο «Ψηλός» από το ΥΠΕΞ τον Σαμαρά το 1992, παραιτείται και αποχωρεί αυτός από τη Ν.Δ. τον Οκτώβριο εκείνου του έτους, φέρνει την Πολιτική Άνοιξη το 1993 και την πτώση της κυβέρνησης, επιστρέφει μετά από μια........

© naftemporiki