İnsanoğlu, doğuş itibariyle temiz ve masum bir varlık iken daha sonra çeşitli sebeplerle adeta kirlenmekte ve hayatta ciddi problemleri oluşturan yıkıcı bir varlık haline gelebilmektedir. Yaşadığımız hayat, böylelikle daha tehlikeli ve güvensiz bir hal almaktadır.

İnsanın iki yönlü yapısı:

İnsan, bir yandan temiz ve doğruluğun temsilcisi olurken; bir yandan da kötülüğün ve zulmün doruğuna yükselebilmektedir. Bunun sebebi, insanın almış olduğu eğitim ve terbiyenin niteliği ile ilgilidir. Önemli bir söz vardır: Toprağa gül ekersen gül biter; diken ekersen diken biter!..” İnsanı da, iyi ve ahlaklı bir şekilde yetiştirebilirsek, ondan son derece güzel ve olgun bir şahsiyet elde ederiz. Fakat, onu kendi haline bırakır ve yanlış etki ve yönlendirmelere müsait hale getirirsek, ondan yanlış ve zararlı davranışlar görürüz.

Din ve ahlak, insanın niteliği ile ilgili çok yönlü bilgiler vermekte ve insanın, karakter eğitimi, yaşadığı ortam, sosyal nitelikler sebebiyle farklı bir kişilik kazandığını bize aktarmaktadırlar. Bu iki önemli kaynak, aynı zamanda onun nasıl bozulmaya uğradığını da açıklamaktadır. Öte yanda, insanın çeşitli felsefe ve ideolojiler ile, bu tabii özelliği olan fıtratın dışına çıkarak, bozulmaya ve insan dışı bir hale geldiği çeşitli örneklerle görülmektedir.

İnsanın iyi ve kötü yanlarıyla, aslında bir imtihan içerisinde bulunduğunu ve insan aklının da bu konuda, bir ölçü ile olayları değerlendirme konusunda önemli bir rol oynamakta olduğunu biliyoruz. Fakat, şu bir gerçek ki; insanın önüne doğru ve iyi bir yaşama değeri olmadan, neyin iyi; neyin kötü olduğunu bilebilme imkanı anlaşılamamaktadır. İşte, insanın insan yapacak olan husus da, bu değerlerin varlığı ve hayata aktarılmasıdır.........

© Mir'at Haber