Ne çok acı, ne kanlı gözyaşı ve kulakları sağır eden o sessiz çığlık; hepsi de GAZZE’den…
Aklın yenildiği, vicdanın sustuğu, şiddetin kudurduğu yer; mutlaka GAZZE…
Giden varamıyor, çıkan gelemiyor, neresi o muamma/bilinmez bilmece? Şüphesiz GAZZE…
İnsan mezbahası, çocuk ölüm arenası ve soykırım laboratuvarı; şimdi bildim GAZZE…
Herkes ama tüm dünya elini taşın altına, yüreğini/vicdanını acının, ateşin, gözyaşının altına koydu ve zalimi zulmünde yordu.
Savaş pes etti, zalim havlu attı ve barış “Ben geldim” dedi…
Gözün aydın GAZZE !!!

Elbette çocuklar, kadınlar ve insanlar, hatta ölüm bile yorulduysa; şimdi sıra elbette barışta…........

© Mir'at Haber