Bazı olaylar vardır ki insanın hayatını kökten değiştirir. Bir zamanlar ümitsiz görünen bir an, yıllar sonra büyük bir hikmetin parçası olarak karşımıza çıkar. Hz. Yûsuf’un hayatı da böyle bir süreçten geçmiştir. Küçükken gördüğü rüya (Yûsuf 12/4), kardeşleri tarafından kuyuya atılması, zindana düşmesi ve sonuçta Mısır’da güçlü bir mevkiye yükselmesi… Yûsuf sûresi 10/100. ayeti, tüm bu olayların nihai bir noktada nasıl anlam kazandığını gösteriyor; ancak burada önemli sorular var: “Hz. Yûsuf’un ailesinin ona secde etmesi ne anlama geliyor? Bu, o dönemde saygının bir göstergesi miydi yoksa farklı bir anlam mı taşıyordu? Hz. Ya’kûb ve oğullarının “çölden” getirilmesi ifadesi neyi anlatıyor?” İşte bu yazıda bu ayetin, günümüze uzanan mesajlarını birlikte inceleyeceğiz.

Ebeveynin Önceliği ve Tahta Çıkışı

Başına onca bela gelen Hz. Yûsuf, onları değil, kendisine verilen nimetleri saydı ve çocukken babasına nasıl “Babacığım” diye hitap etmişse (Yûsuf 12/4) Hazine Bakanı olduğunda da o saygısını devam ettirdi: “Yûsuf ebeveynini tahta çıkardı. Hepsi ona secde etti. Yûsuf, ‘Babacığım, işte önceden gördüğüm rüyanın tevili budur.’ dedi. Rabbim onu gerçek kıldı. Bana iyilikte bulundu; çünkü beni zindandan çıkardı, şeytan aramızı bozduktan sonra sizi çölden getirdi. Şüphesiz Rabbim dilediği şeyi lütfeder. Şüphesiz O, hakkıyla bilendir, hikmet sahibidir.” (Yûsuf 10/100). Ayetteki “Yûsuf ebeveynini tahta çıkardı.” cümlesi ile kastedilen şey, anne ve babasının secdenin ardından oraya çıkmalarıdır; çünkü anne ve babası da kardeşleriyle birlikte secde etmiştir. Ayette anne ve babasının önce söylenmesi, onlara verilen değerden dolayıdır. Hz. Yûsuf’un bu davranışı, anne ve babasına gösterdiği saygıya işaret eder.

Secdenin Niteliği ve Hz. Yûsuf’un Affediciliği

Hz. Yûsuf’un ailesinin ona secde etmesi ne anlama geliyordu? Yukarıdaki ayette “Hepsi ona secde etti.” ifadesi ile bildiğimiz anlamda secdenin kastedilmiş olması yani Hz. Yûsuf’un ailesinin alınlarını yere koydukları........

© Mir'at Haber